Rura (kulinaria)
.JPG)
Rura – tradycyjny, regionalny wypiek kuchni poznańskiej.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Rury wypieka się z ciasta kruchego[1] lub ciasta piernikowego[2] na miodzie (tradycyjnie spadziowym[1]). Mają kształt kwadratu o boku około 15 cm, zrolowanego w połówkę rury. Bardzo często ma ząbkowane lub inaczej zdobione krawędzie. Kolor ciemnokremowy lub jasnobrązowy. Grubość – kilka milimetrów. Okazjonalnie spotyka się także zmodyfikowane receptury z dodatkami lub różnokolorowym lukrem.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Nie jest znana dokładna historia tego wypieku. Wiadomo, że istniały już w dwudziestoleciu międzywojennym, jednak w tamtym czasie były nazywane trąbami[3].
Zgodnie z tradycją sprzedawane są w oktawie Bożego Ciała lub przed cmentarzami na Wszystkich Świętych. W praktyce można je nabyć częściej, zwłaszcza przy cmentarzach lub podczas kiermaszy regionalnych, np. Jarmarku Świętojańskiego. Handel rurami jest często domeną okazjonalnych, niekoncesjonowanych sprzedawców, doraźnie trudniących się tą działalnością. Rzadziej wytwarza się je w warunkach domowych.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- rogal świętomarciński – inny tradycyjny wypiek kuchni poznańskiej
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Rury poznańskie jak pańska skórka i miodek turecki. Ten cmentarny przysmak jedzą tylko w 1 regionie kraju [online], Newsy.gotujmy.pl, 25 października 2021 [dostęp 2023-06-15] (pol.).
- ↑ Poznaniacy zapalają znicze i jedzą rury, [w:] tvn24.pl [online], 1 listopada 2013 [dostęp 2023-06-15].
- ↑ Ewa Mikulec: Tajemnicze ciastka na cmentarzach. [dostęp 2012-11-01]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Włodzimierz Łęcki, Poznań – przewodnik po zabytkach i osobliwościach miasta dla przybyszów z dalszych i bliższych stron, wyd. Zysk i S-ka, Poznań, 2010, s.30, ISBN 978-83-7506-466-7