Rurzyca (dopływ Odry)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rurzyca
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka
Długość 44,4 km
Powierzchnia zlewni

430,7 km²

Średni przepływ

0,77 m³/s ujście

Źródło
Miejsce około 3 km S-E od Gogolic
Wysokość

65 m n.p.m.

Współrzędne

52°53′17″N 14°37′45″E/52,888056 14,629167

Ujście
Recypient Odra
Miejsce

Krajnik Dolny

Wysokość

1 m n.p.m.

Współrzędne

53°03′56″N 14°21′27″E/53,065556 14,357500

Położenie na mapie gminy Chojna
Mapa konturowa gminy Chojna, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie powiatu gryfińskiego
Mapa konturowa powiatu gryfińskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ujście”

Rurzyca – niewielka rzeka w województwie zachodniopomorskim, prawy dopływ dolnej Odry.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Długość rzeki wynosi 44,4 km[1]. Powierzchnia zlewni wynosi 430,7 km², udział użytków zielonych w całkowitym obszarze zlewni to 9,32%, wskaźnik lesistości 22,45%, pozostałą część zajmują grunty orne i inne - 66,84% oraz wody - 1,39%[2]. Na terenie zlewni Rurzycy znajduje się Cedyński Park Krajobrazowy. Przepływ miarodajny SNQ dla przekroju ujściowego wynosi 0,77 m³/s. Głębokość waha się w granicach 0,33 - 0,78 m, szerokość 1,5 - 7 m. Jedynie odcinek ujściowy, który jest sztucznie pogłębiony i poszerzony kanałem, ma około 2 m głębokości i 20 m szerokości.

Rzeka bierze swój początek około 3 km z kierunku południowo-wschodniego od Gogolic i uchodzi do Odry na północ od Krajnika Dolnego. Płynie ona przez Trzcińsko-Zdrój, Rurkę i Chojnę. Jest ciekiem o uregulowanym korycie i brzegach wzmocnionych faszyną na całym jej biegu. Rurzyca ma dość skomplikowany przebieg i kilkakrotnie zmienia kierunek, płynąc początkowo na zachód, następnie na południe, ponownie na zachód, oraz na północ. W rejonie Chojny wpływa do niej rzeka Kalica. Zlewnia Rurzycy obejmuje kilka dopływów lewo-prawobrzeżnych. Do lewobrzeżnych dopływów należą Wedelski Potok, Sarbica, Mętnica, natomiast do prawobrzeżnych Kołbica, Rurzyczka i Spiglica oraz kanał Rurka[3].

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Pierwszą wzmiankę odnotowano w roku 1235 jako fluvium Roreke/Rurika. Pochodzenie nazwy jest prawdopodobnie słowiańskie (pomorskie) i wywodzi się od rohoz, rogozina - mata z sitowia, przy czym osadnicy niemieccy mogli mylnie to słowo kojarzyć z Rohr - trzcina[4]. W kolejnych źródłach przybierała nazwy Rorkam (1244), Rorekam (1271), Roricke (1345, 1464), potem do 1945 r. Röhrike[5]. Nazwę Rurzyca wprowadzono urzędowo w 1949 r.[6]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ 43,6 km według: Lokalna Strategia Rozwoju Obszarów Rybackich Stowarzyszenia Rybackiego Pojezierza Myśliborskiego, Szczecin 2011
  2. ↑ Małgorzata Raczyńska, Joanna Żurawska, Stanisław Czachorowski. Chruściki rzeki Rurzycy i Tywy na Nizinie Szczecińskiej (Północno-Zachodnia Polska). „Przegląd Przyrodniczy”. XI, 1, s. 16-17, 2000. Świebodzin: Klub Przyrodników. 
  3. ↑ Program Ochrony Środowiska dla Gminy Chojna, 2004
  4. ↑ Wyprowadzanie nazwy rzeki wprost od niemieckiego Rohr - trzcina, wydaje się nieuprawnione z tego względu, iż osadnictwo niemieckie w tym rejonie przez 1235 r. jest wykluczone.
  5. ↑ Edward Rymar: Z dawnych dziejów przyodrzańskiej Nowej Marchii. Chojna: Terra Incognita, 2012, s. 15-18. ISBN 978-83-932245-1-7.
  6. ↑ M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 8
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rurzyca_(dopływ_Odry)&oldid=62597116”