Rusinowo (powiat sławieński)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rusinowo
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

sławieński

Gmina

Postomino

Liczba ludności (2021)

329[2]

Strefa numeracyjna

59

Kod pocztowy

76-107[3]

Tablice rejestracyjne

ZSL

SIMC

0749264

Położenie na mapie gminy Postomino
Mapa konturowa gminy Postomino, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Rusinowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Rusinowo”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Rusinowo”
Położenie na mapie powiatu sławieńskiego
Mapa konturowa powiatu sławieńskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Rusinowo”
Ziemia54°30′34″N 16°30′33″E/54,509444 16,509167[1]

Rusinowo (niem. Rützenhagen) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie sławieńskim, w gminie Postomino.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Historyczna zabudowa wsi

Według autora monografii Rusinowa, Karla Rosenowa, wieś została założona na prawie niemieckim około 1300 przez Rutza, który sprowadzał osadników z Dolnej Saksonii i Nadrenii. Odnotowane formy nazwy wsi: Rusenhagen (1444), Ruczenhagen (1496), Rutzenhagen (1545), Rützenhagen (1730) rzeczywiście sugerują, że założycielem był przedstawiciel rodu von Rutze (Russe, Rusche, Reutz, Ritze i podobnie) pochodzący ze wsi Rutze/Russee (obecnie Russee – dzielnica Kilonii) w Holsztynie.

Rusinowo zostało założone na ciągu wzgórz morenowych tworzących równoległe do brzegu morskiego pasmo z kulminacją Ficht Berg (Góra Świerk) wznoszącą się na 32 m n.p.m., po uprzednim wykarczowaniu porastających je lasów dębowo-bukowych. Wskazuje na to drugi człon nazwy wsi: hagen – oznaczający ogrodzenie, żywopłot ale też osiek. Była to więc typowa wieś karczunkowa (Hagendorf) powstała na tzw. surowym korzeniu, określana też w literaturze jako hagenowa lub osiekowa. Lokatorami hagenów byli początkowo, a i później, na ogół Niemcy. O tym, że Rusinowo założyli osadnicy niemieccy, świadczyć mogą również nazwy terenowe – spośród ponad 80 nazw terenowych leżących w granicach wsi tylko dwie: Jamen (Jahm) oraz die Glawenitz (Krautglawnitz, Tote Glawnitz), obecnie Główniczka, mają pochodzenie słowiańskie[4].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa słupskiego.

Obiekty[edytuj | edytuj kod]

We wsi znajduje się neogotycki kościół z 1873 roku. Przy drodze na Darłowo grobowiec megalityczny utworzony z kilku potężnych głazów, dokonywano w nim pochówków ponad 3 tys. lat temu[5].

We wsi i powiecie wytwarzane są miody rusinowskie[6].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 14 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 118521
  2. Polska w Liczbach [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2023-11-24] (pol.).
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1116 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rusinowo. Serwis turystyczny. Założenie wsi. [dostęp 2012-04-02].
  5. Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 197, ISBN 978-83-7495-133-3.
  6. Agnieszka Kołodziej, Produkty tradycyjne województwa zachodniopomorskiego, Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego, Szczecin, 2018, s. 45, ISBN 978-83-65656-58-2