Gołąbek fiołkowonogi
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
gołąbek fiołkowonogi |
| Nazwa systematyczna | |
| Russula violeipes Quél. Compt. Rend. Assoc. Franç. Avancem. Sci. 26(2): 450 (1898) | |
| Zasięg | |
| |
Gołąbek fiołkowonogi (Russula violeipes Quél.) – gatunek grzybów należący do rodziny gołąbkowatych (Russulaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Russula, Russulaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
- Russula amoena var. violeipes (Quél.) Singer 1932
- Russula heterophylla var. chlora Gillet 1876
- Russula olivascens var. citrinus Quél. 1886
- Russula punctata f. citrina (Quél.) Maire 1910
- Russula punctata f. violeipes (Quél.) Maire 1910
- Russula violeipes f. citrina (Quél.) Romagn. 1942
- Russula violeipes Quél. (1898) f. violeipes
- Russula violeipes var. citrina (Quél.) Sarni 1998
- Russula xerampelina var. citrina (Quél.) Quél. 1888
Nazwę polską podała Alina Skirgiełło w 1991 r[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Kapelusz
- Gruby i półokrągły. Średnica około 7 do 15 cm. Barwa biaława do oliwkowej.
- Blaszki
- Białawe do słomkowych, gęste, tłuste, zbiegające.
- Trzon
- Za młodu biały, później z odcieniem oliwkowym.
- Miąższ
- Biały, nieco kruchy. Zapach brzoskwiniowy. Smak przyjemny.
- Wysyp zarodników
- 6,5–9 × 6,5–8, bladokremowe.
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status R – potencjalnie zagrożony z powodu ograniczonego zasięgu geograficznego i małych obszarów siedliskowych[4]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Norwegii i Holandii[3].
Rośnie w lasach iglastych, na ziemi, pod jodłami. Owocniki wytwarza od sierpnia do września.
Znaczenie[edytuj | edytuj kod]
Grzyb mikoryzowy[3]. Grzyb jadalny.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum. [dostęp 2013-03-05]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2013-04-15]. (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.