Ryōi Asai
| Data urodzenia |
ok. 1612 |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Narodowość | |
| Język | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka |
Ryōi Asai (jap. 浅井 了意 Asai Ryōi; ur. ok. 1612 r. – zm. 29 stycznia 1691 r.) – japoński pisarz z początku okresu Edo.
Jeden z wielu samurajów, którzy zmienili zajęcie w okresie pokoju. Był człowiekiem wykształconym, co pozwoliło mu zostać mnichem, mieszkał i pracował w świątyni Honshō-ji w Kioto. Znał literaturę chińską, zwłaszcza opowiadania i powieści. Tłumaczył je na język japoński. Oprócz utworów o tematyce buddyjskiej pisał również teksty przeznaczone dla szerszego grona odbiorców. Jest uważany za prekursora japońskiej powieści nowożytnej. Zawierał krytykę wobec niesprawiedliwości społecznej w przygodowych opowieściach humorystycznych, romansach i opowieściach o duchach[1].
Do najbardziej znanych utworów tego autora należą: Ukiyo monogatari (Opowieści o przemijającym świecie, ok. 1661), Kanninki (Zapiski o wytrwałości, 1655), Otogibōko (Lalka, zbiór opowiadań, 1666), Inu hariko (Papierowy pies, 1692)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2011, s. 217. ISBN 978-8301-17214-5.
- ↑ Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2011, s. 216-217. ISBN 978-8301-17214-5.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marcin Tatarczuk: Kaidan. Japońskie opowieści niesamowite epoki Edo. Warszawa: Wydawnictwo TRIO, 2011, s. 18. ISBN 978-83-7436-265-8.
- Mikołaj Melanowicz: Literatura japońska, t.1: Od VI do połowy XIX wieku. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 381-383. ISBN 83-01-11220-4.