Ryfej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ryfej – jednostka stratygraficzna wydzielana w przeszłości jako system w obrębie górnego proteozoiku, pomiędzy wendem a środkowym proteozoikiem (675–1650 mln lat temu). Obecnie jednostka historyczna, nieużywana we współczesnej oficjalnej stratygrafii.

Nazwa zaproponowana przez Nikołaja Szatskiego[1] w 1945, wywodzi się od łacińskiej nazwy gór Ural Ripheus, gdyż po raz pierwszy skały tego kompleksu wyodrębniono w południowej części Uralu.

W obecnej tabeli stratygraficznej skały zaliczane wcześniej do ryfeju należą do dolnego i środkowego neoproteozoiku (kriogenu i tonu), a niższa część dawnego ryfeju do całego mezoproterozoiku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Znosko J., 1961: Pamięci Akademika Mikołaja Sergiejewicza Szatskiego. Rocznik Pol. Tow. Geologicznego, t. 31, z. 1, s. 197-198.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Krajewski, Słownik stratygraficzny, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1968, OCLC 254358242.
  • Stanisław Orłowski, Michał Szulczewski, Geologia historyczna, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1990, ISBN 83-220-0304-8, OCLC 749360105.
  • http://www.stratigraphy.org/cheu.pdf - międzynarodowa tabela stratygraficzna