Ryszard Ługowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ryszard Ługowski
Data urodzenia

1955

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

rzeźbiarstwo
performance

Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Ryszard Ługowski (ur. 1955) – polski artysta współczesny. Uprawia malarstwo, rzeźbę, rysunek, instalację i performance. Mieszka w Warszawie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie w 1982 uzyskał dyplom na Wydziale Malarstwa. Od 1984 związany jest z macierzystą uczelnią. Obecnie pracuje tam jako adiunkt na Wydziale Grafiki[1]. Od 1990 kierował warszawską Galerią Kuchnia. Jest ona obecnie częścią Galerii XX1 (dawna Galeria Rzeźby), nad którą Ryszard Ługowski przejął kierownictwo w 2001. Zatrudniony jest również w Instytucie Sztuk Pięknych na Wydziale Pedagogicznym i Artystycznym Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. W 2013 otrzymał tytuł profesora sztuk plastycznych.

Brał udział w polsko-hiszpańsko-niemieckim programie międzynarodowych spotkań artystycznych „Projekt Visum”. W 1989 był laureatem I nagrody „Krytycy o nas” Sopot, Ogólnopolskiej Wystawy Malarstwa, a w 1994 konkursu na projekt rzeźby do Parku Narodowego w Müritz w Niemczech. W 1996 został zaproszony do najnowszej edycji konkursu w Müritz jako juror.

Jego prace znajdują się w zbiorach Galerii Studio w Warszawie, w Muzeum Sztuki w Chełmie, Kolekcji BWA w Sandomierzu, Kolekcji ASP w Warszawie, w Parku Narodowym w Müritz, w Muzeum im. M. Chagalla w Witebsku, w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, kolekcjach prywatnych w Polsce, Niemczech, Australii, Stanach Zjednoczonych i na Węgrzech.

Wielokrotny stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki (1982, 1987, 1993, 2004) oraz Fundacji Kultury w 1996 i jednorazowego stypendium Jana Wierusza-Kowalskiego w 1981. Uczestniczył w wielu sympozjach dotyczących sztuki i ekologii, m.in.: Wigry 1990, 1991, 1992, organizowanych przez Ryszarda Winiarskiego. Jest założycielem i członkiem Koła Naukowego Pracowników ASP w Warszawie.

Obecnie realizuje wieloletni projekt artystyczny: Centrum Inwigilacji Astronomicznych. W latach 1990–1995 realizował razem z Wojciechem Majewskim szereg wideo performance. Współorganizator i uczestnik cyklu wystaw Faunomania, które były prezentowane w Centrum Rzeźby w Orońsku, Borey Art. Center w Petersburgu i Galerii RLBQ w Marsylii. W 1998 założył fikcyjną firmę ERES s.c., której działalność i projekty prezentuje na kolejnych wystawach[2].

W 2010 został odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[3].

Wybrane wystawy[edytuj | edytuj kod]

Wystawy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • 1984: Galeria Studio, Warszawa; Galeria Foto-Medium Art., Wrocław;
  • 1986: Galeria Wieża, Warszawa;
  • 1987: Galeria Dziekanka, Warszawa;
  • 1988: Galeria Młodych, Warszawa;
  • 1989: Galeria na Pięknej, Warszawa; Galeria Stodoła, Warszawa; Art. Meeting, Kazimierz Dolny; Galeria 72, Chełm; Galeria Rzeźby, Warszawa;
  • 1990: Galeria Stodoła, Warszawa; Galeria Rzeźby, Warszawa; Galeria Bruch und Still, Berlin;
  • 1991: Galeria AT Poznań; Galeria GR, Grójec; Galeria Rzeźby, Warszawa; Galeria Biała, Lublin;
  • 1992: Galeria Labirynt 2, BWA Lublin; IFA Galerie, Bonn; Galeria Biblioteka, Legionowo; Galeria Awangarda, BWA Wrocław; Galeria Rzeźby, Warszawa;
  • 1993: Galeria Kornhaus, Kirscheim; Galeria Rzeźby, Warszawa; Galeria Biblioteka, Legionowo;
  • 1994: Galeria 3A, Warszawa; Galeria Biblioteka, Legionowo; Park Narodowy, Müritz; Galeria Studio, Warszawa; Galeria GR, Grójec;
  • 1995: Galeria Dziekanka, Warszawa; Galeria Biała, Lublin;
  • 1996: Muzeum M. Chagalla, Witebsk; Galeria Działań, Warszawa; Galeria BWA, Sandomierz; Galeria AT, Poznań; Galeria Rzeźby, Warszawa;
  • 1997: Muzeum Białoruskiego Drukarstwa, Połock; Muzeum M. Chagalla, Witebsk; Galeria Rzeźby, Warszawa;
  • 1998: Galeria Stefan Szydłowski, Warszawa;
  • 1999: Galeria Rzeźby, Warszawa;
  • 2003: Galeria Labirynt, Lublin; Galeria XX1, Warszawa; Galeria Amfilada, Szczecin;
  • 2004: Muzeum Ziemi Lubuskiej, Zielona Góra.

Wystawy zbiorowe[edytuj | edytuj kod]

  • 1987: Galeria EL, Elbląg;
  • 1988: Centrum Sztuki Współczesnej, Warszawa;
  • 1989: Galeria Studio, Warszawa; Centrum Sztuki Współczesnej, Warszawa; Galeria BWA, Sopot;
  • 1990: Centralne Muzeum Włókiennictwa, Łódź; Galeria Studio, Warszawa; BWA, Łódź; Galeria 72, Chełm; Galeria BWA, Zielona Góra; Galeria Stodoła, Warszawa; Międzynarodowy Festiwal Sztuki, Lwów; Galeria BWA, Lublin;
  • 1991: Galeria Rzeźby, Warszawa; Międzynarodowy Festiwal Performance, Gdańsk, Sopot; Galeria Zachęta, Warszawa; Galeria 72, Chełm;
  • 1992: Galeria BWA, Szczecin;
  • 1993: Galeria EL, Elbląg; Galeria BWA, Szczecin; Festiwal Sztuki, Grójec; Galeria Biała, Lublin;
  • 1994: Galeria Centrum BWA, Katowice; Galeria Arsenał BWA, Poznań; Muzeum Akademii Sztuk Pięknych, Warszawa;
  • 1995: Galeria Studio, Warszawa; Galeria BWA, Sandomierz;
  • 1996: Muzeum M. Chagalla, Witebsk; Instytut Polski, Sztokholm;
  • 1997: Biblioteka Miejska, Kassel; Galeria Aula ASP, Warszawa; Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko; Galeria Szósta Linia, Mińsk, Białoruś;
  • 1998: Galeria Amfilada, Szczecin; Galeria Aula ASP, Warszawa; Galeria Studio, Warszawa; Galeria Szósta Linia, Mińsk, Białoruś; Muzeum Sztuki, Witebsk; Borej Art. Center, Petersburg;
  • 1999: Galeria BWA, Kielce; Galeria Stefan Szydłowski, Warszawa; Galeria Expo, Blenod-les-Pont-a-Mousson; Gelerie d’Ecole Superieure des Beaux-Arts, Marsylia; Villa Valcampana, Macerata; Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko;
  • 2002: Galeria Aspekt (Muzeum Akademii), Warszawa; Galeria BWA, Jelenia Góra; Galeria BWA, Zielona Góra;
  • 2003: Galeria Arsenał, Poznań; Galeria XX1, Warszawa; Galeria Program, Warszawa; Borej Art Center, St.Petersburg; Galeria Baszta Czarownic, Słupsk.
  • 2005: Aria dla Leona (instalacja, performance), Galeria Aspekt, ASP Warszawa; Program Repositum (instalacja), Akademicka Galeria Sztuki, Kielce.
  • 2006: Morze spokoju (video, instalacja), Galeria Aspekt, ASP Warszawa; Drugie Morze Spokoju (video, instalacja) Galeria XX1 Warszawa; Zapis odcinka długości 442 cm z trajektorii pocisku, który zmienił losy świata, Galeria Stefana Szydłowskiego, Warszawa; Podwójny zapis (instalacja), Galeria Patio, Warka.
  • 2007: Luna, czyli panna młoda w żałobie (instalacja, preformance), Galeria XX1, Warszawa.
  • 2008: Gwiazdy Ricarda, galeria 3a, ASP w Warszawie; Performance Galeria Manhattan.
  • 2009: Między ziemią a piekłem (video, instalacje), Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej, Baszta Czarownic, Słupsk; Archeologia czasoprzestrzeni (obiekt, akcja w przestrzeni publicznej), w ramach festiwalu Transform nad Wisłą; La Luńa (performance) XVII Festiwal Małych Form Artystycznych, Nowy Sącz.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Prof. przew. kwal. I Ryszard Zygmunt Ługowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2008-05-06].[martwy link]
  2. Ryszard Ługowski. galeria-bwa.karkonosze.com. [dostęp 2015-04-29].
  3. Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2015-04-29].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • K. Piotrowski, Ikony zwycięstwa – SIEGesIKONen w Berlinie, Obieg, 23.09.2009.
  • E. Domanowska, Wybuchowa sztuka, „Arteon”, nr 6/2009, s. 12.
  • E. Domanowska, Piękne kłamstwa, „Arteon”, nr 7/2009, s. 34.
  • Dzieło sztuki jako koan – „Obieg” (fotoreportaż), Gazeta Stołeczna, 16.11.2009.
  • G. Borkowski, Obrazy i ludzie w Królikarni, Obieg.pl, 28.02.2009.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]