Ryūe Nishizawa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Ryue Nishizawa)
Ryūe Nishizawa
Data i miejsce urodzenia

1966
Prefektura Kanagawa, Japonia

Narodowość

japońska

Dziedzina sztuki

Architektura

Budynek mieszkalny Kitagata według projektu SANAA
Szkoła Zarządzania i Projektowania Zollverein (Essen, Niemcy) projektu SANAA

Ryūe Nishizawa (jap. 西沢 立衛 Nishizawa Ryūe; ur. 1966, w prefekturze Kanagawa, Japonia) – japoński architekt, laureat Nagrody Pritzkera.

Nishizawa mieszka w Tokio. Jest absolwentem Yokohama National University, dyrektorem własnej firmy założonej w 1997 roku. W 1995 roku został współzałożycielem firmy SANAA (Sejima and Nishizawa and Associates) z architektką Kazuyo Sejima. W 2010 roku został nagrodzony Nagrodą Pritzkera, razem z Kazuyo Sejima.

Projekty[edytuj | edytuj kod]

  • Studio Multimedialne – (1995–1996) Gifu, Japonia
  • N Muzeum (1995–1997) Wakayama, Japonia
  • O Muzeum (1995–1999) Nagano, Japonia
  • S House (1995–1996) Okayama, Japonia
  • M House (1996–1997) Tokio, Japonia
  • K Office Building (1996–1997) Ibaraki, Japonia
  • Koga Park Café (1997–1998) Ibaraki, Japonia
  • Centrum Welfare (1997) Kanagawa, Japonia
  • Muzeum Sztuki Współczesnej (niezrealizowany) (1997–1999) Sydney, Australia
  • Kampus Illinois Institute of Technology (niezrealizowany) – 1998 – Chicago, Illinois
  • Muzeum Sztuki Współczesnej XXI wieku, Kanazawa (1999–2004) Ishikawa, Japonia
  • Prada Beauty Store (2000) Arezzo, Włochy
  • Instalacja Japońskiego Pawilonu na Biennale w Wenecji (2000) Wenecja, Włochy
  • Sklep Dior Omotesando (2001–2003) Tokio, Japonia
  • Szklany Pawilon w Toledo Museum of Art (2001–2006) Toledo, Ohio
  • Nowe Muzeum Mercedes Benz (niezrealizowany) (2002) Stuttgart, Niemcy
  • Extension to the Rietberg Museum (niezrealizowany) (2002) Zurych, Szwajcaria
  • Sklep Issey Miyake Naoki Takizawy (2003) Tokio, Japonia
  • Szkoła Projektowania Zollverein (2003–2006) Essen, Niemcy
  • Terminal Promowy Naoshima (2003–2006) Kagawa, Japonia
  • Nowe Muzeum Sztuki Współczesnej Nowego Jorku (2003–2007) Nowy Jork
  • Biurowiec Novartis (2003) Bazylea, Szwajcaria
  • Dom CIPEA (China International Practical Exhibition of Architecture) (2004) Nankin, Chiny
  • Pawilon Serpentine Gallery (2009) Londyn, Wielka Brytania
  • Centrum Edukacyjne Rolex na the École Polytechnique Fédérale de Lausanne – (2004–2010) – Lozanna, Szwajcaria

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • 2004 Złoty Lew, 9 International Architecture Exhibition, Biennale w Wenecji,
  • 2005 46 Mainichi Shinbun Arts Award (Kategoria Architektura),
  • 2005 Nagroda Schocka za sztuki wizualne,
  • 2010 Sejima i Nishizawa Nagroda Pritzkera

Wystawy[edytuj | edytuj kod]

  • 2000 Wystawa „City of Girls” w Pawilonie Japońskim na Biennale w Wenecji;
  • The Garden Cafe 7. Międzynarodowe Biennale w Stambule, Turcja;
  • Zumtobel Staff-Lichtforum, Wiedeń, Austria;
  • Instytut Valencia d'Art Modern, Walencja, Hiszpania;
  • Zeche Zollverein, Essen, Niemcy;
  • Galleria MA, Tokio, Japonia;
  • N-museum, Wakayama, Japonia
  • Nowe Muzeum Sztuki Współczesnej, Nowy Jork.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]