Rzeżuszka alpejska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rzeżuszka alpejska
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

kapustowce

Rodzina

kapustowate

Rodzaj

Hornungia

Gatunek

rzeżuszka alpejska

Nazwa systematyczna
Hornungia alpina (L.) O.Appel
Novon 7: 339 1997 publ. 1998[3]
Synonimy
  • Hutchinsia alpina (L.) R.Br.[3]

Rzeżuszka alpejska[4] (Hornungia alpina (L.) O.Appel) – gatunek rośliny należący do rodziny kapustowatych[5]. Występuje w górach Europy. W Polsce wyłącznie w Tatrach i jest tutaj dość częsta[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Roślina tworzy luźne darnie. Oprócz pędów kwiatowych wytwarza również pędy płonne. Ma wysokość 3-10(15) cm. Jest krótko owłosiona[6].
Łodyga
Wzniesiona, pojedyncza, o wysokości 3-16 cm, ulistniona w dolnej części[7].
Liście
Pierzastosieczne o krótkich i wąskich łatkach. Na pędach płonych wyrastają skrętolegle, na kwiatowych tworzą różyczkę[6].
Kwiaty
Drobne, białe, 4-krotne, zebrane w grono. Płatki korony dwukrotnie dłuższe od kielicha[7].
Owoc
Eliptyczna, spłaszczona, dwukomorowa zwykle łuszczynka o długości 4-5 mm na krótkiej szyjce. Zawiera 2-4 nasiona[6].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rozwój
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia[6].
Siedlisko
Murawy skalne, skały, piargi, brzegi potoków. Najczęściej na podłożu wapiennym, rzadko na granicie. W Tatrach występuje we wszystkich piętrach roślinności, głównie w piętrze kosówki i piętrze halnym[6].
Fitosocjologia
Gatunek charakterystyczny dla Ass. Saxifragetum wahlenbergii[8].
 Zobacz też: Rośliny tatrzańskie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-11-10] (ang.).
  3. a b The Plant List. [dostęp 2017-01-11].
  4. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  5. Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39 – 91, 2016. DOI: 10.3372/wi.46.46105. 
  6. a b c d e f Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
  7. a b Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
  8. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.