Sławki (województwo pomorskie)
Na mapach: 
54°15′12″N 18°10′59″E/54,253333 18,183056
54°15′12″N 18°10′59″E/54,253333 18,183056
| wieś | |
.JPG) Stacja kolejowa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) |
516[2] |
| Strefa numeracyjna |
58 |
| Kod pocztowy |
83-314[3] |
| Tablice rejestracyjne |
GKA |
| SIMC |
0172630 |
Położenie na mapie gminy Somonino  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kartuskiego  | |
| 54°15′12″N 18°10′59″E/54,253333 18,183056[1]
| |
Sławki (kaszub. Słôwczi) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Somonino[4][5], na turystycznym szlaku Wzgórz Szymbarskich. Siedziba sołectwa Sławki, w skład którego wchodzą również: Sławki Górne, Dębowo, Graniczny Dwór, Owczarnia.
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0172646 | Dębowo | część wsi |
| 0172652 | Graniczny Dwór | część wsi |
| 0172669 | Owczarnia | część wsi |
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Wieś leży na trasie magistrali węglowej (Maksymilianowo-Kościerzyna-Gdynia) i zlokalizowany jest w niej przystanek kolejowy Sławki.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 124435
- ↑ Wieś Sławki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2017-02-19] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1160 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kalbszagel, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 674.
