Słodownia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zabytkowa słodownia w Lądku-Zdroju

Słodownia – zakład zajmujący się produkcją słodu. We wczesnym średniowieczu słodownie stanowiły część browaru zajmującą się słodowaniem zboża. Wraz z rozwojem przemysłu browarniczego przywilej słodowania oraz warzenia i wyszynku piwa został rozdzielony, a słodownie stały się odrębnymi zakładami.

Najstarszą słodownię utrwaloną w źródłach pisanych posiadała już w XIII w. gliwicka Ostropa[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Przemysław Wiśniewski: Piwa historie niezwykłe. Warszawa: Print Shops PREGO – Polska, 1993, s. 38. ISBN 83-85830-00-6.