Słownik (herb szlachecki)
Słownik – polski herb szlachecki z nobilitacji, nadany w Królestwie Kongresowym.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
W polu błękitnym księga srebrna otwarta, z napisem СЛOΒO (ros. SŁOWO) u góry prawej karty, oparta o lipę brunatną o kilku korzeniach, ociętych konarach i kilku listkach. Klejnot: nad hełmem w koronie trzy pióra strusie. Labry błękitne, podbite srebrem.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Nadany 7 grudnia 1826 roku przez cesarza Rosji Mikołaja I Samuelowi Bogumiłowi Linde, rektorowi Liceum Warszawskiego za długoletnie zasługi literackie i nauczycielskie, autorowi Słownika języka polskiego, pochodzącemu prawdopodobnie z rodziny von der Linde-Lipa herbu Lipa, osiadłej od XV wieku na majątku Wybcz pod Toruniem, gdzie używali też nazwiska von der Felde-Wybcz. Ogłoszenie nobilitacji nastąpiło 26 lutego 1826 roku[2].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Ponieważ herb Słownik był herbem własnym, z nobilitacji osobistej, przysługiwał tylko jednej rodzinie herbownych:
- Linde.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
- ↑ Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897, s. 356.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku. Gdańsk: L&L, 2011. ISBN 978-83-60597-68-2.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Słownik z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla