Służba sprawiedliwości (II RP)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Służba sprawiedliwości (II RP) – dział administracji wojskowej w okresie II Rzeczypospolitej.

Zakres zadań i personel[edytuj | edytuj kod]

26 sierpnia 1925 minister spraw wojskowych rozkazem L. 7400/Org. zatwierdził instrukcję organizacyjną służby sprawiedliwości na stopie pokojowej[1].

Zakres działania[edytuj | edytuj kod]

  • Wymiar sprawiedliwości:
    • Orzecznictwo sądowo-karne,
    • Wykonanie wyroków sądowo-karnych;
  • Udzielanie pomocy prawnej;
  • Kierownictwo więziennictwa wojskowego.

Personel[edytuj | edytuj kod]

  • Korpus oficerów sądowych.
  • Korpus oficerów administracyjnych działu sądowego i więziennego (administracyjno-sądowych i administracyjno-więziennych).
  • Korpus chorążych administracyjnych działu sądowego i więziennego (administracyjno-sądowych i administracyjno-więziennych).
  • Szeregowi kancelaryjno-administracyjni działu sądowego i więziennego (administracyjno-sądowi i administracyjno-więzienni).

Ogólną organizację instytucji i zakładów służby sprawiedliwości oraz sposób ich działania i wewnętrzny tok służby, ustalała ustawa postępowania karnego wojskowego oraz wynikające z niej instrukcje i regulaminy.

Oficerowie korpusu sądowego, jako niezawiśli sędziowie, pod względem garnizonowo-dyscyplinarnym, podlegali ogólnym przepisom obowiązującym w Wojsku Polskim. Jeżeli przewinienia dyscyplinarne nie miały żadnego związku z ich urzędowaniem, Dowództwo Okręgu Korpusu miało prawo do nakładania na oficerów korpusu sądowego tylko kary upomnienia i nagany.

Pod wszystkimi innymi względami, podlegali oficerowie korpusu sądowego władzy dyscyplinarnej swoich przełożonych fachowych lub Najwyższemu Sądowi Wojskowemu.

Centralne organy służby sprawiedliwości[edytuj | edytuj kod]

Minister Spraw Wojskowych[edytuj | edytuj kod]

Bezpośredni nadzór nad służbą sprawiedliwości sprawował Minister Spraw Wojskowych, którego doradcą, w zakresie administracji, był szef Departamentu Sprawiedliwości Ministerstwa Spraw Wojskowych. Minister Spraw Wojskowych stał na czele wojskowego urzędu prokuratorskiego, któremu podlegali prokuratorzy wojskowi wszystkich stopni. Ministra Spraw Wojskowych zastępował w tym względzie naczelny prokurator wojskowy. Naczelny prokurator wojskowy posiadał prawa dowódcy dywizji.

Najwyższy Sąd Wojskowy[edytuj | edytuj kod]

Najwyższy Sąd Wojskowy (wspólny dla wojska i marynarki wojennej), powołany był do rozpatrywania spraw, przekazanych mu ustawą postępowania karnego wojskowego. Na czele Najwyższego Sądu Wojskowego stał prezydent, posiadający prawa dyscyplinarne dowódcy dywizji w stosunku do sędziów Najwyższego Sądu Wojskowego oraz całego personelu tego sądu. Najwyższy Sąd Wojskowy, jako instytucja wojskowa o charakterze centralnym, podlegał Dowódcy Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie, z tym, że kierownictwo nad jego działalnością było zastrzeżone dla Ministra Spraw Wojskowych.

Prezydent Najwyższego Sądu Wojskowego podlegał:

  • pod względem służbowym – Ministrowi Spraw Wojskowych;
  • za przewinienia popełnione przy wykonywaniu służby sędziowskiej, jak i wszyscy sędziowie Najwyższego Sądu Wojskowego – Najwyższemu Sądowi Wojskowemu.

Prokuratura przy Najwyższym Sądzie Wojskowym[edytuj | edytuj kod]

Prokuratura przy Najwyższym Sądzie Wojskowym urzędowała przy Najwyższym Sądzie Wojskowym. Stosunek organizacyjny Prokuratury przy Najwyższym Sądzie Wojskowym do Ministra Spraw Wojskowych, jako centralnej instytucji wojskowej, był analogiczny jak Najwyższego Sądu Wojskowego. Prokurator Najwyższego Sądu Wojskowego podlegał, pod względem służbowym i fachowym, naczelnemu prokuratorowi wojskowemu. Podprokuratorzy i cały personel pomocniczy Prokuratury przy Najwyższym Sądzie Wojskowym podlegał służbowo i fachowo prokuratorowi Najwyższego Sądu Wojskowego, który posiadał wobec nich prawa dowódcy brygady.

Wojskowe Więzienie Karne[edytuj | edytuj kod]

Członkowie personelu Wojskowego Więzienia Karnego w Stanisławowie, rok 1925
 Osobny artykuł: Wojskowy Zakład Karny w Wiśniczu.

Wojskowe Więzienie Karne w Stanisławowie posiadało 2000 miejsc.

Służyło ono zasadniczo tylko do odbywania kary więzienia, o ile czas trwania orzeczonej i jeszcze nie odbytej kary przekraczał 3 miesiące. Jako zakład centralny, podlegało ono Dowództwu Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie. W sprawach związanych z systemem przetrzymywania więźniów bezpośrednie rozkazy wydawało Ministerstwo Spraw Wojskowych (Departament Sprawiedliwości).

Nadzór penitencjarny sprawował prokurator wojskowy danego okręgu (Dowództwo Okręgu Korpusu Nr VI Lwów).

Komendantowi więzienia karnego podlegał cały personel więzienia oraz więźniowie. W stosunku do personelu posiadał on prawa dowódcy pułku. Uprawnienia komendanta więzienia wobec więźniów normował regulamin więzienia.

Służba sprawiedliwości w Okręgach Korpusów[edytuj | edytuj kod]

Wojskowy Sąd Okręgowy[edytuj | edytuj kod]

W każdym Okręgu Korpusu istniał jeden Wojskowy Sąd Okręgowy, stacjonujący w siedzibie kwatery głównej danego Okręgu Korpusu, oznaczony nazwą danego Okręgu Korpusu. Właściwość Wojskowych Sądów Okręgowych rozciągała się na obszar całego Okręgu Korpusu. Szef Wojskowego Sądu Okręgowego podlegał dowódcy danego Okręgu Korpusu. Za przewinienia, popełnione przy wykonywaniu służby sędziowskiej – szef, wszyscy sędziowie i asystenci Wojskowego Sądu Okręgowego podlegali Najwyższemu Sądowi Wojskowemu. Wszyscy sędziowie i asystenci oraz personel pomocniczy Wojskowego Sądu Okręgowego podlegali służbowo szefowi Wojskowego Sądu Okręgowego, który posiadał prawa dowódcy pułku (w Wojskowym Sądzie Okręgowym Warszawa – dowódcy brygady).

Prokuratura przy Wojskowym Sądzie Okręgowym[edytuj | edytuj kod]

Przy każdym Wojskowym Sądzie Okręgowym istniała Prokuratura przy Wojskowym Sądzie Okręgowym, oznaczona nazwą danego Okręgu Korpusu, właściwa dla spraw danego sądu. Prokurator Prokuratury przy Wojskowym Sądzie Okręgowym podlegał dowódcy danego Okręgu Korpusu, w sprawach fachowych – naczelnemu prokuratorowi wojskowemu. Prokuratorowi Prokuratury przy Wojskowym Sądzie Okręgowym podlegali służbowo i fachowo wszyscy podprokuratorzy i asystenci oraz cały personel pomocniczy prokuratury, wobec których posiadał on prawa dowódcy pułku. Prokurator Prokuratury przy Wojskowym Sądzie Okręgowym był równocześnie z urzędu doradcą prawnym Dowódcy Okręgu Korpusu w sprawach karnych.

Wojskowe więzienia śledcze[edytuj | edytuj kod]

Każdy Okręg Korpusu posiadał jedno więzienie śledcze, zasadniczo przeznaczone dla 600 więźniów, z wyjątkiem Więzienia Śledczego w Warszawie, obliczonego na 1000 miejsc. Więzienia śledcze oznaczone były nazwą danego Okręgu Korpusu i zasadniczo znajdowały się w tej samej miejscowości, co i odnośny Wojskowy Sąd Okręgowy. Więzienie śledcze służyło do przetrzymywania osób zatrzymanych lub aresztowanych, na czas trwania dochodzeń karnych lub śledztwa. Poza tym więzienie śledcze przeznaczone było do odbywania orzeczonych przez dany Wojskowy Sąd Okręgowy kar aresztu i kar więzienia do 3 miesięcy. Komendant więzienia śledczego podlegał Dowódcy Okręgu Korpusu. W sprawach nadzoru penitencjarnego podlegał wojskowemu prokuratorowi Okręgu Korpusu.

Personel więzienia śledczego oraz więźniowie podlegali komendantowi więzienia. W stosunku do personelu, posiadał on prawa dowódcy batalionu (w Warszawie dowódcy pułku). Uprawnienia komendanta więzienia wobec więźniów normował regulamin więzienny.

  • Wojskowe Więzienie Śledcze Nr 1
  • Wojskowe Więzienie Śledcze Nr 2
  • Wojskowe Więzienie Śledcze Nr 3
  • Wojskowe Więzienie Śledcze Nr 4
  • Wojskowe Więzienie Śledcze Nr 5
  • Wojskowe Więzienie Śledcze Nr 6
  • Wojskowe Więzienie Śledcze Nr 7
  • Wojskowe Więzienie Śledcze Nr 8
  • Wojskowe Więzienie Śledcze Nr 9
  • Wojskowe Więzienie Śledcze Nr 10

Rejony służby sprawiedliwości[edytuj | edytuj kod]

Okręgi Korpusów dzieliły się, pod względem sądowym, na rejony sądowe. W każdym rejonie istniał wojskowy sąd rejonowy, rozciągający swoją działalność na obszar całego odnośnego rejonu, oznaczony nazwą miejscowości swojej siedziby. Kierownik wojskowego sądu rejonowego podlegał dowódcy okręgu korpusu. Za przewinienia popełnione przy wykonywaniu służby sędziowskiej, kierownik, sędziowie i asystenci wojskowego sądu rejonowego podlegali Najwyższemu Sądowi Wojskowemu. Cały personel (sędziowski oraz pomocniczy) wojskowego sądu rejonowego podlegał, pod względem służbowym, kierownikowi wojskowego sądu rejonowego, który posiadał prawa dowódcy batalionu. Funkcję oskarżyciela (w sprawach należących do właściwości wojskowego sądu rejonowego), pełnił oficer sądowy, podległy właściwemu dowódcy dywizji.

Kierownicy wojskowych sądów rejonowych[2][3][4][5][6]
Nazwa sądu stopień, imię i nazwisko okres pełnienia obowiązków kolejne stanowisko służbowe
Okręg Korpusu Nr I
Łomża mjr KS Feliks Lambert do X 1922[7] sędzia śledczy w WSO Nr VIII
mjr KS dr Kazimierz Stanisław Dobosz X 1922[7] – 1 III 1927[8] podprokurator Prokuratury przy WSO Nr I
mjr KS Alfred Wojciech Hausner do 14 XI 1932[9] sędzia orzekający w WSO Nr V
kpt. KS mgr Eugeniusz Cybul od 14 XI 1932[10]
Modlin mjr KS Teofil Maresch I 1921 – 1 VIII 1926 podprokurator Prokuratury przy WSO Nr I
mjr KS Władysław Proniewicz od 1 VIII 1926[11]
kpt. KS Zygmunt Hilary Staniszewski od 16 XII 1929[12]
kpt. KS Władysław Koreywo 1932 – 31 VIII 1935[13] podprokurator Prokuratury przy WSO Nr II
kpt. KS mgr Stefan Marciniak od 31 VIII 1935[13]
Warszawa mjr KS Aleksander Ganiewski do †2 IX 1922[14] zmarł w Krakowie
kpt. KS Bronisław Morski do X 1922[7] podprokurator Prokuratury przy WSO Nr I
kpt. KS Wiktor Szemioth X 1922[7] – 1923
mjr KS Leon Reklewski 1924 – 15 V 1925 referent w Departamencie IX MSWojsk.
mjr KS Tadeusz Wyszomirski od 15 V 1925[15]
mjr dypl. KS Zygmunt Andrzej Borawski 5 XII 1930[16] – 30 XI 1934[17] stan spoczynku
kpt. / mjr KS mgr Stanisław Mazanowski 1934[18] – 31 VIII 1935[13] sędzia śledczy w WSO Nr I
kpt. KS dr Wilhelm Mieczysław Majewski od 31 VIII 1935[19]
mjr aud. Władysław Koreywo do VIII 1939 szef sądu polowego nr 8
Okręg Korpusu Nr II
Kowel kpt. rez. KS zatrz. w sł. czyn. Ignacy Szablowski 1924 – 15 I 1926 asystent w Prokuraturze przy WSO Nr VII
kpt. KS Ludwik Harasiewicz 15 I – 15 III 1926[20] sędzia śledczy WSO Nr II
kpt. rez. KS zatrz. w sł. czyn. Ignacy Szablowski od 15 III 1926[20]
mjr aud. mgr Józef II Hoszowski do VIII 1939 szef sądu polowego nr 40
Równe kpt. KS Ignacy Rembilas 1923 – 15 II 1925[21] sędzia śledczy WSO Nr IX
por. rez. powoł. do sł. czyn. Roman Sumowski p.o. od 15 II 1925[22]
mjr KS dr Stefan Podkomorski od 15 I 1926
kpt. KS Stanisław Fried V 1927[23] – 31 V 1929 przeniesiony do rezerwy
mjr KS dr Jan Kazimierz Welecki od 27 VI 1929
kpt. KS Józef Hoszowski 1932 – 1934 podprokurator Prokuratury przy WSO Nr VI
kpt. KS mgr Jan I Majewski 1934 – VII 1935[24]
por. KS / kpt. aud. mgr Leon Adamczyk 31 VIII 1935[13] – 1939[25]
Lublin w Zamościu kpt. KS Ludwik Harasiewicz 1921 – X 1922[7] sędzia śledczy w WSO Nr II
mjr KS Stanisław Edmund Wróblewski X 1922[7] – XII 1927[26] sędzia orzekający w WSO Nr IX
kpt. KS Aleksander Rudolf Pieniążek od XII 1927[26]
mjr KS Feliks Lambert IV 1928 – III 1931
kpt. KS dr Jan Kazimierz Wilk III 1931 – 31 VIII 1935[13] podprokurator Prokuratury przy WSO Nr II
kpt. aud. Jan Szczepański 1935 – 1937
Zamość kpt. aud. mgr Władysław Stanisław Kolbuszewski 1937 – 1939[27]
Okręg Korpusu Nr III
Grodno mjr KS Zygmunt Warszawski 1923
kpt. KS Bohdan Zwinklewicz 1924 – 1 VI 1925[28] asystent w WSO Nr III
por. KS dr Jan II Serafin 1 VII 1925[28] – 15 I 1926 asystent w WSO Nr I
mjr KS Władysław Walenty Smolka od 15 I 1926
mjr aud. dr Stanisław Zdzisław Kwieciński 1939[29]
Lida kpt. KS dr Olgierd Niebieszczański do II 1924[30] asystent w WSO Nr VII
mjr KS Aleksander Antoni Hatowski od II 1924[30]
por. / kpt. KS Eustachy Chrzanowski 1926 – 1932
kpt. KS Aleksander Kulikowski od 31 VIII 1935[31]
Wilno mjr KS Stanisław Mazurkiewicz IX[32] – X 1922[7] sędzia śledczy w WSO Nr III
mjr KS Antoni Doboszyński X 1922[7] – 1924
mjr KS Aleksander Antoni Hatowski od 15 I 1926
kpt. / mjr KS Ludwik Teodor Haas V 1927[33] – 19 IX 1931[34] sędzia orzekający w WSO Nr VIII
kpt. KS Kazimierz Mianowski od 1931[35]
kpt. KS mgr Tadeusz Nawrocki od 31 VIII 1935[36]
mjr aud. Władysław Trzeciecki do VIII 1939 szef służby sprawiedliwości SGO „Narew”
Okręg Korpusu Nr IV
Częstochowa mjr KS Józef Marian Tesznar 1921 – 1922
kpt. KS dr Marian Bielecki 1922 – 1926
mjr KS Wincenty Antoni Skrzywan 15 I 1926 – 16 XII 1929[37] sędzia śledczy w WSO Nr I
kpt. KS Antoni Broszkiewicz 16 XII 1929[12] – 1934
kpt. aud. Władysław Danko 31 VIII 1935[31] – 1939
Łódź mjr KS Józef Gralewski 1921 – 1923
kpt. KS Jan Kawecki 1923 – 1924
mjr KS Józef Barszczak 1925 – 15 I 1926 kierownik WSR Skierniewice
mjr KS Aleksander Wierzbowski od 15 I 1926
kpt. KS Alojzy Smoła XII 1927[26] – 1929
kpt. KS Jan Antoniewicz 1931 – 1937
kpt. aud. Edward Hrach 1937 – 1938
kpt. aud. Włodzimierz Pałczyński 1938 – 1939
mjr aud. Władysław Hebrowski 1939
Skierniewice w Kutnie

(od 3 XI 1925

w Skierniewicach)[38]

mjr KS Edward Kraśniak 1921 – 1922
kpt. KS Aleksander Bartosik 1923 – 15 I 1926 sędzia śledczy WSO Nr IV
mjr KS Józef Barszak od 15 I 1926
kpt. KS Władysław Pruszyński 1927 – 1931
kpt. KS / mjr aud. dr Arnold Tarczewski 1931 – 1939
Okręg Korpusu Nr V
Biała-Bielsko mjr KS Franciszek Wojciech Matuszek 1923 – XII 1927[26] podprokurator Prokuratury przy WSO Nr III
kpt. / mjr KS dr Stanisław Franciszek Menhard XII 1928[39] – 31 VIII 1935[13] sędzia śledczy w WSO Nr IX
kpt. aud. Wacław Piotr Antoni Bara 31 VIII 1935[36] – 1939[27]
Katowice kpt. KS Jan Teodorowicz 1923 – 15 I 1926 sędzia śledczy WSO Nr III
mjr KS Władysław II Różycki od 15 I 1926
kpt. KS Roman Feliks Joachim Stanisław Sumowski od 1931[40]
mjr aud. dr Stanisław Drzymała 1939[41] szef sądu polowego nr 23
Kraków mjr KS dr Roman Zbigniew Medwicz 1923 – 1926
kpt. KS Alfred Wojciech Hausner od XII 1927[26]
mjr KS dr Józef Jan Król 1932
kpt. KS Jan Bolesław Marian Zieliński od 31 VIII 1935[36]
Okręg Korpusu Nr VI
Lwów mjr KS Ignacy Smereczański 1923 – 18 II 1930[42] sędzia orzekający w WSO Nr VI
mjr KS Tadeusz Jan Kazimierz Borkowski do 12 V 1932[9] sędzia orzekający w WSO Nr VI
mjr KS Jan Franciszek Krynicki 12 V 1932 – 30 VI 1934[43] stan spoczynku
kpt. / mjr aud. mgr Kazimierz Tabęcki VI 1934[44] – 1939 †1940 Charków
Stanisławów mjr KS Jan Franciszek Krynicki 1923 – 16 XII 1929[37] sędzia śledczy w WSO Nr VI
kpt. KS Władysław Danko 16 XII 1929[45] – 31 VIII 1935[31] kierownik WSR Częstochowa
kpt. aud. mgr Henryk Stanisław Duszyński 31 VIII 1935[13] – 1939[25] †1940 Katyń
Tarnopol kpt. KS Andrzej Pytel 1923 – 1924
mjr KS Tadeusz Ludwik Jaskólski od 15 I 1926
kpt. KS Jan Róg 1932
mjr aud. dr Mikołaj Chudziakiewicz 1937 – IX 1939[46] sędzia sądu polowego 1 Dywizji Grenadierów
Okręg Korpusu Nr VII
Gniezno kpt. KS Julian Witold Zagórski 1923 – 15 I 1926 sędzia śledczy w WSO Nr VII
mjr KS Jan I Żabski 15 I 1926 – XII 1927[26] sędzia orzekający w WSO Nr X
kpt. KS dr Jan Madziara 1932
Kalisz kpt. KS dr Michał Sydor 1923 – 15 I 1924[47] asystent w WSO Nr VII
kpt. KS Stanisław Jarosz 15 I 1924[47] – 15 I 1926 sędzia śledczy w WSR Skierniewice
mjr KS Stanisław Bolesław Mikuliński od 15 I 1926
kpt. KS Władysław Jan Terlecki od XII 1927[26]
kpt. KS mgr Otton Roman Grudziński od 1931[40]
kpt. KS mgr Józef II Hoszowski 31 VIII 1935[36] – ? kierownik WSR Kowel
kpt. aud. mgr Antoni Łukasik do VIII 1939 szef sądu polowego nr 25
Poznań mjr KS dr Stefan Podkomorski 1923 – 20 III 1925[48] podprokurator Prokuratury przy WSO Nr III
kpt. KS Robert Franciszek Edmund Taylor 20 III 1925[48] – 15 I 1926[49] sędzia śledczy w WSR Poznań
mjr KS Franciszek Szatyński od 15 I 1926
kpt. KS Stanisław Bolesław Mikuliński do 19 XI 1931[50] sędzia orzekający w WSO Nr VII
kpt. KS Ludwik Stanisław Łańcucki od 1931[40]
kpt. KS dr Stanisław Drzymała od 31 VIII 1935[31]
kpt. aud. mgr Wiesław Mieczysław Golębowski 1939[51]
Okręg Korpusu Nr VIII
Bydgoszcz mjr KS Zygmunt Romański 1923 – V 1927[23] kierownik WSR Grudziądz
1927 – 1929
kpt. KS mgr Stanisław Mazanowski 16 XII 1929[12] – 1934[18] kierownik WSR Warszawa
kpt. KS dr Wojciech Polek od 1934[52]
kpt. aud. mgr Józef Czaj 1939[51]
Grudziądz mjr KS Karol Ludwik Sożyński 1923 – V 1927[53] doradca prawny w Dowództwie Floty
mjr KS Zygmunt Romański V[23] – XII 1927[26] sędzia orzekający w WSO Nr VIII
kpt. KS Karol Wirth od 1931[35]
Toruń mjr / ppłk KS dr Michał Przywara 1923 – 1 XII 1926 podprokurator Prokuratury przy WSO Nr VIII
mjr KS Władysław Florek od 1 XII 1926[54]
kpt. aud. mgr Kazimierz Krupa 1939[27]
Okręg Korpusu Nr IX
Słonim kpt. KS Albin Znamirowski 1923 – 15 I 1926 podprokurator Prokuratury przy WSO Nr V
mjr rez. KS zatrz. w sł. czyn. Władysław Bielicki od 15 I 1926
ppłk KS Rudolf Ryszard Quatter 1 IV 1926[55] – 1 II 1927 referent w Dep. IX MSWojsk.
mjr KS Tomasz Jan Puszka-Milczyński 1 II – XII 1927[56] sędzia śledczy w WSO Nr VI
kpt. KS dr Stanisław Klimczak od XII 1927[57]
Baranowicze kpt. KS Władysław Trzeciecki 16 XII 1929[58] – 1932
Brześć kpt. KS dr Wrześniowski 1923
mjr KS Władysław Bielicki 1924
kpt. KS Michał Michna 1926 – XII 1928[59] podprokurator Prokuratury przy WSO Nr IX
mjr KS Piotr Wacław Samowicz od XII 1928[59]
kpt. KS Józef Lilejko 1932
Siedlce kpt. KS Artur Wiśniewski 1921 – IV 1928
mjr KS Wiesław Leon Wiktor Olędzki do 11 XII1931[50] sędzia orzekający w WSO Nr IV
kpt. KS dr Roman Zubczewski od 1931[35]
Okręg Korpusu Nr X
Kielce mjr KS Wilhelm Rozdół 1923 – 1926
kpt. KS Teofil Michał Stankiewicz od 1931[35]
Przemyśl mjr KS Józef Kraśniak 1923 – 15 I 1926 sędzia śledczy w WSO Nr V
mjr KS Kalikst Marceli Władysław Szymonowicz od 15 I 1926
mjr KS Kazimierz Stefan Biela do 16 XII 1929[37] podprokurator Prokuratury przy WSO Nr X
kpt. KS Erwin Bordolo 16 XII 1929[12] – 1932
Jarosław w Rzeszowie kpt. KS Władysław Demitrowski 1923 – 1926
Jarosław[60] kpt. KS Czesław Kędzierski 1932
Rzeszów

Przy każdym wojskowym sądzie rejonowym funkcjonował areszt rejonowy. Areszty oznaczone były nazwą miejscowości, w której stacjonował wojskowy sąd rejonowy. Areszt rejonowy służył do przetrzymywania osób, tymczasowo zatrzymanych areszcie śledczym, nakazanym przez dotyczący wojskowy sąd rejonowy, jak i do odbywania kar aresztu z wyroku wojskowego sądu rejonowego. Kierownik aresztu podlegał, pod każdym względem, kierownikowi odnośnego wojskowego sądu rejonowego. Ponadto kierownikowi podlegał również cały personel aresztu oraz aresztanci. Wobec personelu aresztu, kierownik wojskowego sądu rejonowego posiadał prawa dowódcy batalionu. Wobec aresztantów uprawnienia kierownika określał regulamin więzienny.

3 kwietnia 1926 roku minister spraw wojskowych nakazał dowódcom okręgów korpusów zlikwidować do 15 kwietnia 1926 roku wojskowe areszty garnizonowe w Modlinie, Równem, Kowlu, Zamościu, Lidzie, Grodnie, Katowicach, Białej, Siedlcach, Rzeszowie i Kielcach. Czynności zlikwidowanych aresztów przejąć miały areszty pułkowe[61].

Wojskowe sądy admiralskie i marynarskie[edytuj | edytuj kod]

Przepisy, dotyczące Wojskowych Sądów Okręgowych i Wojskowych Sądów Rejonowych były stosowane odpowiednio do sądów admiralskich lub marynarskich.

Wojskowy Sędzia Śledczy[edytuj | edytuj kod]

Tarnów

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Instrukcja organizacyjna służby sprawiedliwości na stopie pokojowej. [w:] Oddział II, sygn. I.303.4.59, s. 87–101 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-28].
  2. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1087-1088.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 982-983.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 691-697.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 307-312.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 8 z 6 lutego 1926 roku, s. 1-7.
  7. ↑ a b c d e f g h Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 37 z 7 października 1922 roku, s. 760.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 17 marca 1927 roku, s. 79.
  9. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 404, 427.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 407.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 9 sierpnia 1926 roku, s. 252.
  12. ↑ a b c d Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 378.
  13. ↑ a b c d e f g Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 100.
  14. ↑ Ś.p. major KS Aleksander Ganiewski. „Polska Zbrojna”. 241, s. 3, 1922-09-05. Warszawa. .
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 62 z 10 czerwca 1925 roku, s. 312.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 90, 93.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 252.
  18. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 273.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 97.
  20. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 marca 1926 roku, s. 97.
  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 22 lutego 1925 roku, s. 86.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 22 lutego 1925 roku, s. 87.
  23. ↑ a b c Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 131.
  24. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 93.
  25. ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 323, 876.
  26. ↑ a b c d e f g h Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 23 grudnia 1927 roku, s. 368.
  27. ↑ a b c Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 323.
  28. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 67 z 24 czerwca 1925 roku, s. 348.
  29. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 322.
  30. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 14 lutego 1924 roku, s. 67.
  31. ↑ a b c d Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 102.
  32. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 9 września 1922 roku, s. 711.
  33. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 133.
  34. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 320, 333.
  35. ↑ a b c d Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 223.
  36. ↑ a b c d Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 95.
  37. ↑ a b c Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 393.
  38. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 38 z 27 listopada 1925 roku, obwieszczenie – przeniesienie Wojskowego Sądu Rejonowego Skierniewice.
  39. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 9, 30.
  40. ↑ a b c Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 224.
  41. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 874.
  42. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 20 lutego 1930 roku, s. 68.
  43. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 145.
  44. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 148.
  45. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 406.
  46. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓.
  47. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 stycznia 1924 roku, s. 29.
  48. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 10 kwietnia 1925 roku, s. 199.
  49. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 8 z 6 lutego 1926 roku, s. 1, 6.
  50. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 242.
  51. ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 324.
  52. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 254.
  53. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927 roku, s. 150.
  54. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 52 z 7 grudnia 1926 roku, s. 427, 431.
  55. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 27 marca 1926 roku, s. 102, 104.
  56. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 23 grudnia 1927 roku, s. 362, 368.
  57. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 23 grudnia 1927 roku, s. 363, 368.
  58. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 377.
  59. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 27.
  60. ↑ 3 lutego 1926 roku minister spraw wojskowych zarządził przeniesienie wojskowego sądu rejonowego z Rzeszowa do Jarosławia. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 3 z 3 lutego 1926 roku, poz. 25.
  61. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 9 z 3 kwietnia 1926 roku, poz. 90.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Wojsko Polskie II Rzeczypospolitej
Rodowód
Naczelne władze wojskowe
Rodzaje sił zbrojnych
Formacje
Bronie
Służby
WP w 1939
Inne

Służba sprawiedliwości Wojska Polskiego II RP
Wojskowe sądy okręgowe
Wojskowe prokuratury okręgowe
Wojskowe sądy rejonowe
Wojskowe zakłady karne
Wojskowe więzienia śledcze

Służba sprawiedliwości w wojnie polsko-bolszewickiej

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Służba_sprawiedliwości_(II_RP)&oldid=72332281”