S-Bahn w Hamburgu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
S-Bahn w Hamburgu
S-Bahn Hamburg
szybka kolej miejska
Logotyp
Ilustracja
Państwo

 Niemcy

Lokalizacja

Hamburg

Operator

S-Bahn Hamburg GmbH

Liczba linii

6 (w tym 2 tylko w godzinach szczytu)

Lata funkcjonowania

od 1907

Infrastruktura
Długość sieci

144 km

Rozstaw szyn

1435 mm

Napięcie zasilania

15 kV 16,7 Hz

Liczba stacji

68

Strona internetowa

S-Bahn w Hamburgu (niem. S-Bahn Hamburg) – system kolejowego szybkiego transportu publicznego (S-Bahn) w Hamburgu. Wraz z U-Bahn, AKN Eisenbahn i koleją regionalną tworzy trzon kolejowego transportu publicznego w mieście i okolicy. Sieć działa od 1907 roku jako system szybkiej kolei elektrycznej, znajduje się pod zarządem Deutsche Bahn i jest członkiem Hamburger Verkehrsverbund. Średnio dziennie S-Bahn przewozi około 700 000 pasażerów. W 2016 roku z usług S-Bahn skorzystało łącznie około 250 milionów osób[1].

S-Bahn Hamburg jest jedynym systemem kolei miejskiej w Niemczech, który wykorzystuje do zasilania zarówno prąd stały (1200 V), dostarczany przez biegnącą równolegle do torów trzecią szynę, jak i prąd przemienny (15 kV, 16 2/3 Hz), dostarczany przez tradycyjną sieć trakcyjną. Większość torów jest odseparowanych od innych linii kolejowych. S-Bahn Hamburg jest zarządzana przez S-Bahn Hamburg GmbH, spółkę należącą do DB Regio.

Podobnie jak w Berlinie, S-Bahn w Hamburgu jest ważnym elementem transportu publicznego w mieście, ze względu na gęstą sieć i dobre pokrycie regionu metropolitalnego. Nie posiada on natomiast większego znaczenia dla ruchu regionalnego, ponieważ jego sieć obejmuje praktycznie tylko obszar miasta.

Linie[edytuj | edytuj kod]

System S-Bahn w Hamburgu składa się z sześciu linii (w tym dwóch – S11 i S2 – operujących tylko w godzinach szczytu)[2]:

Linia Trasa Długość
(km)
Stacje
S1 Wedel – Blankenese – Altona – Jungfernstieg – Hauptbahnhof – Berliner Tor – Ohlsdorf – (pierwsze trzy wagony:) – Hamburg Airport 38,6 km 26
(ostatnie trzy wagony:) – Poppenbüttel 41,8 km 29
S11 Blankenese – Altona – Dammtor – Hauptbahnhof – Berliner Tor – Ohlsdorf – Poppenbüttel 32,9 km 23
S2 Altona – Jungfernstieg – Hauptbahnhof – Berliner Tor – Billwerder-Moorfleet – Bergedorf 22,3 km 15
S21 Elbgaustraße – Diebsteich – Dammtor – Hauptbahnhof – Berliner Tor – Billwerder-Moorfleet – Bergedorf – Aumühle 35,8 km 20
S3 Pinneberg – Elbgaustraße – Diebsteich – Altona – Jungfernstieg – Hauptbahnhof – Hammerbrook – Harburg – Harburg Rathaus – Neugraben – Buxtehude – Stade 75,3 km 32
S31 Altona – Dammtor – Hauptbahnhof – (wieczorami i w innych porach małego natężenia ruchu:) – Berliner Tor 7,3 km 6
– Hammerbrook – Harburg – Harburg Rathaus 19,3  km 10
(w godzinach szczytu:) – Hammerbrook – Harburg – Harburg Rathaus – Neugraben 28,6 km 13
Schemat sieci

Dalsza rozbudowa sieci[edytuj | edytuj kod]

Linia S4[edytuj | edytuj kod]

Aktualnie planowana jest budowa linii S4, która połączyć ma Hamburg z Bad Oldesloe na wschodzie i z Itzehoe oraz Kellinghusen za zachodzie. W roku 2016 rozpoczęły się wstępne prace. Oddanie linii do użytku nie jest jednak planowane przed rokiem 2027[3].

Linia S32[edytuj | edytuj kod]

Rozważa się budowę linii S32, mającej charakter wariantowej odnogi linii S31. Celem budowy ma być lepsze skomunikowanie zachodnich części miasta (Lurup, Osdorf, północ dzielnicy Bahrenfeld), aktualnie obsługiwanych tylko przez autobusy[4].

Tabor[edytuj | edytuj kod]

S-Bahn w Hamburgu używa elektrycznych zespołów trakcyjnych następujących rodzajów[5]:

  • Typ 472, wprowadzone w latach 1974–1984, użytkowane głównie na liniach S11, S2 i S21 (rzadziej na linii S31). Stopniowe wycofywanie z użycia od roku 2018.
  • Typ 474, wprowadzone w latach 1996–2001 (część jednostek dostosowana do użytkowania sieci trakcyjnej w 2006 roku), użytkowane głównie na liniach S1, S3 i S31.
    • Typ 474plus – jednostki typu 474, modernizowane od 2015 roku. Docelowo planowana jest modernizacja wszystkich jednostek typu 474 do 2021 roku.
  • Typ 490, wprowadzane do użycia od 2017 roku. Docelowo mają całkowicie zastąpić typ 472, który zostanie wycofany z użycia[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Deutsche Bahn AG, Unternehmensbereich Personenverkehr, Marketing eCommerce, Zahlen, Daten, Fakten [online], www.s-bahn-hamburg.de [dostęp 2017-07-02] (niem.).
  2. S-Bahn Hamburg [online], hamburg.de [dostęp 2017-07-02] (niem.).
  3. Das Projekt [online], Bahnprojekt S4(Ost) [dostęp 2017-07-02] (niem.).
  4. Die S32 erschließt den Westen Hamburgs [online], s-bahn.hamburg [dostęp 2019-12-18] (niem.).
  5. Deutsche Bahn AG, Unternehmensbereich Personenverkehr, Marketing eCommerce, Fahrzeuge [online], www.s-bahn-hamburg.de [dostęp 2017-07-02] (niem.).
  6. Hamburg bekommt neue S-Bahn-Züge [online], NDR.de, 17 sierpnia 2014 [dostęp 2017-07-02] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-17] (niem.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]