S/2004 S 13

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
S/2004 S 13
Planeta

Saturn

Odkrywca

Scott Sheppard, David Jewitt, Jan Kleyna i Brian Marsden

Data odkrycia

12 grudnia 2004

Tymczasowe oznaczenie

S/2004 S 13

Charakterystyka orbity
Półoś wielka

18 406 000 km[1]

Mimośród

0,2591[1]

Okres obiegu

933,60 d[1]

Nachylenie do ekliptyki

168,798°[1]

Długość węzła wstępującego

205,701°[1]

Argument perycentrum

346,186°[1]

Anomalia średnia

41,077°[1]

Własności fizyczne
Średnica równikowa

6 km[2]

Średnia gęstość

2,3 g/cm³[2]

Albedo

0,04[2]

Jasność obserwowana
(z Ziemi)

24,5m[2]

S/2004 S 13 – mały księżyc Saturna odkryty w połowie grudnia 2004 roku przez Davida Jewitta, Scotta Shepparda i Jana Kleynę. Elementy orbitalne wyliczył Brian Marsden[3].

Jest jednym z kilkunastu satelitów Saturna odkrytych w 2004 roku, po 23 latach od przelotu sondy Voyager 2 przez system tej planety. Część z nowo odkrytych księżyców otrzymała już własne nazwy. Reszta otrzyma je w ciągu kilku lat.

Należy do grupy nordyckiej nieregularnych, zewnętrznych księżyców planety, poruszających się ruchem wstecznym[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-23]. (ang.).
  2. a b c d Planetary Satellite Physical Parameters. Jet Propulsion Laboratory. [dostęp 2014-06-12]. (ang.).
  3. a b S/2004 S13. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-27]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • S/2004 S13. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-27]. (ang.).