Saint-Barthélemy

Wspólnota Saint-Barthélemy
Collectivité de Saint-Barthélemy
Flaga	Herb
	Hymn: La Marseillaise ; (Marsylianka)
Język urzędowy	francuski
Stolica	Gustavia
Status terytorium	Wspólnota zamorska
Zależne od	Francji
Głowa terytorium	Prezydent Emmanuel Macron
w jego imieniu	prefekt Philippe Chopin od 2011
Szef rządu	prezydent Rady Terytorialnej Bruno Magras
Powierzchnia ; • całkowita	; 25 km²
Liczba ludności (2017); • całkowita ; • gęstość zaludnienia	; 7184; 287 osób/km²
Waluta	euro (EUR, €)
Rok utworzenia	wydzielenie z Gwadelupy; 22 lutego 2007
Strefa czasowa	UTC -4
Domena internetowa	.bl
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 18 sty 2018, była oparta na tej wersji.

Saint-Barthélemy (Wspólnota Saint-Barthélemy) – terytorium zależne Francji leżące w Małych Antylach zajmujące wyspę o tej samej nazwie oraz kilka mniejszych wysepek. Terytorium zostało utworzone 22 lutego 2007 roku, a do tego czasu było jedną z jednostek administracyjnych wchodzących w skład Gwadelupy. Jako część Gwadelupy, będącej regionem zamorskim Francji, Saint-Barthélemy wchodziło w skład Unii Europejskiej. Administracyjnie Saint-Barthélemy stanowi jedną gminę (commune de Saint-Barthélemy), która w czasach przynależności do Gwadelupy wchodziła w skład okręgu Saint-Martin i Saint-Barthélemy (Arrondissement de Saint-Martin-Saint-Barthélemy).

W referendum, które odbyło się 7 grudnia 2003, 78,71% glosujących (przy ponad 95% frekwencji) opowiedziało się za odłączeniem Saint-Barthélemy od Gwadelupy i utworzeniem osobnego terytorium zależnego. Zgodnie z ustawą przyjętą przez francuski parlament 7 lutego 2007 roku, która weszła w życie 22 lutego 2007, Saint-Barthélemy jest wspólnotą zamorską (collectivité d'outremer) (taki sam status jednocześnie uzyskała inna wyspa wchodząca do 2007 w skład Gwadelupy – Saint-Martin). Saint-Barthélemy, w momencie odłączenia od Gwadelupy, przestał być częścią Unii Europejskiej^[3]. Ponownie stał się częścią Unii od dnia wejścia w życie traktatu lizbońskiego (1 grudnia 2009), jednak na wniosek mieszkańców Francja wystąpiła o wyłączenie terytorium z Unii, co nastąpiło z dniem 1 stycznia 2012 roku^[4].

Stolicą Saint-Barthélemy jest miasto Gustavia mające ok. 3000 mieszkańców.

Wyspa została odkryta w 1493 roku przez Krzysztofa Kolumba i zajęta w imieniu Hiszpanii jako Isla de San Bartolomeo, nie powstało na niej jednak żadne osiedle. W 1648 roku wyspa została zaanektowana przez Francję, lecz już w 1651 roku stała się ona posiadłością Zakonu Maltańskiego. Do Francji wyspa powróciła w 1673 roku i pozostaje w jej władaniu, z krótkimi okresami okupacji brytyjskiej, do roku 1784. 1 czerwca 1784 roku wyspa stała się kolonią Szwecji. Kolejny powrót we władanie Francji nastąpił w 1878 roku, kiedy wyspa stała się częścią Gwadelupy. W 1963 roku Saint-Barthélemy została połączona z francuską częścią wyspy Saint-Martin w jeden okręg administracyjny (arrondissement) Gwadelupy. Stan ten trwał do 21 lutego 2007 roku.

Geografia

Osobny artykuł: Geografia Saint-Barthélemy.

Saint-Barthélemy jest nizinną wyspą z licznymi wzgórzami, leżącą w regionie antylskiego łuku wulkanicznego. Wyspa cechuje się tropikalnym klimatem ze średnimi temperaturami 26 °C. Wody powierzchniowe ograniczają się do kilku niewielkich jezior. Roślinność głównie krzaczasta, brak dużych skupisk leśnych. Fauna reprezentowane przez drobne ssaki i liczne morskie gatunki należy do antylskiej krainy neotropikalnej.

Religia

Głównym wyznaniem jest kościół rzymskokatolicki, istnieją również grupy protestanckie oraz Świadkowie Jehowy (zobacz: Świadkowie Jehowy na Saint-Barthélemy).

Przypisy

↑ Saint-Barthélemy. World Statesmen.org - Ben M. Cahoon. [dostęp 2015-01-22]. (ang.).
↑ The World Factbook — Central Intelligence Agency [online], www.cia.gov [dostęp 2017-10-03] (ang.).
↑ http://ec.europa.eu/external_relations/kimb/docs/trading_guidelines0108_pl.pdf
↑ Decyzja Rady Europejskiej z dnia 29 października 2010 r. w sprawie zmiany wobec Unii Europejskiej statusu wyspy Saint-Barthélemy (Dz.U. L 325 z 9.12.2010)

Bibliografia

Encyklopedia Geograficzna Świata: Ameryka Północna. Wydawnictwo OPRES Kraków 1996 ISBN 83-85909-20-6
Marcin Krzemiński, [w:]Prawo Francuskie Tom II, red. Aleksandra Machowska, Krzysztof Wojtyczek, Kraków 2005, ISBN 83-7444-007-4, s. 192-195

Linki zewnętrzne

[World_Statesmen.org-1] Saint-Barthélemy. World Statesmen.org - Ben M. Cahoon. [dostęp 2015-01-22]. (ang.).

[2] The World Factbook — Central Intelligence Agency [online], www.cia.gov [dostęp 2017-10-03] (ang.).

[3] ttp://ec.europa.eu/external_relations/kimb/docs/trading_guidelines0108_pl.pdf

[4] Decyzja Rady Europejskiej z dnia 29 października 2010 r. w sprawie zmiany wobec Unii Europejskiej statusu wyspy Saint-Barthélemy (Dz.U. L 325 z 9.12.2010)

[5] 22 lutego 2007 wchodził w skład UE jako integralna część Gwadelupy, ponownie jako część Unii od 1 grudnia 2009

[6] 22 lutego 2007 wchodził w skład UE jako integralna część Gwadelupy

[1]

[2]

[3]

[4]

[A]

[B]

Departamenty zamorskie	Gwadelupa (971) Majotta (985) Martynika (972) Gujana Francuska (973) Reunion (974)
Zbiorowości zamorskie	Saint-Pierre i Miquelon (975) Saint-Barthélemy (977) Saint-Martin (978) Wallis i Futuna (986) Polinezja Francuska (987)
Nowa Kaledonia	Nowa Kaledonia (988)
Terytoria bez stałej ludności	Francuskie Terytoria Południowe i Antarktyczne (984) Wyspa Clippertona

Państwa członkowskie	Austria Belgia Bułgaria Chorwacja Cypr Czechy Dania Estonia Finlandia Francja Grecja Hiszpania Holandia Irlandia Litwa Luksemburg Łotwa Malta Niemcy Polska Portugalia Rumunia Słowacja Słowenia Szwecja Węgry Włochy
Terytoria specjalne wchodzące w skład Unii na podst. art. 349 TFUE	Azory (port.) Gujana Francuska (fr.) Gwadelupa (fr.) Madera (port.) Majotta (fr.) Martynika (fr.) Reunion (fr.) Saint-Martin^[A](fr.) Wyspy Kanaryjskie (hiszp.)
Oficjalni kandydaci	Albania Czarnogóra Islandia Macedonia Północna Mołdawia Serbia Turcja Ukraina
Potencjalni i stowarzyszeni kandydaci	Bośnia i Hercegowina Gruzja Kosowo Maroko
Byłe państwa członkowskie UE	Wielka Brytania (1973–2020)
Terytoria, które wchodziły w skład EWG/UE	Algieria (1958–1962 jako de iure część Francji) Grenlandia (1973–1985) Saint-Pierre i Miquelon (1976–1985 jako departament zamorski Francji) Saint-Barthélemy^[B] (1.12.2009–31.12.2011)