Salonka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Salonka

Salonka, wagon salonowy – specjalnie umeblowany, komfortowy wagon kolejowy przeznaczony do użytku wysokich urzędników lub władców, niekiedy innych osób. Wagony salonowe są własnością przewoźnika, udostępnianą na zamówienie, albo należą do osoby z nich korzystającej (np. władcy państwa). W Polsce normalnotorowymi salonkami dysponują PKP Intercity.

Wagony tego rodzaju nie są w całości dzielone na przedziały, wydzielane są jednak przedziały do spania dla najwyżej kilku (7–10) osób, gabinet do pracy, a także większa część ze stołem i krzesłami oraz wyposażeniem audiowizualnym. Jeśli salonka nie kursuje w ramach większego specjalnego składu, to zwykle mieści również kuchnię i łazienkę. Salonki przeznaczone do prywatnego użytku władców państw nierzadko są bardzo bogato wyposażane i zdobione.

Salonki w Polsce są malowane całkowicie na zielono. Oprócz typowych czerwonych świateł oznaczających koniec pociągu mają także światła niebieskie (sygnał Tb 2) oznaczające, że wagon nie jest złączony z pociągiem[1].

Oznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Literowe[2][edytuj | edytuj kod]

Obecnie na PKP – a
do 1985 – s
Typ wagonu – S

Numeryczne[edytuj | edytuj kod]

Przepisy RIC druga grupa liczb – 99

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Instrukcja sygnalizacji Ie-1 (E-1), PKP Polskie Linie Kolejowe SA, 9 sierpnia 2016 [zarchiwizowane z adresu 2016-11-30].
  2. Urząd Transportu Kolejowego [online], www.utk.gov.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marian Kubicki: Usługi hotelarskie w środkach transportu. Warszawa: Wyższa Szkoła Ekonomiczna, 2000. ISBN 83-86990-80-5.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]