Samobójstwo. Studium z socjologii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Samobójstwo. Studium z socjologii
Le suicide. Étude de sociologie
Ilustracja
Strona tytułowa pierwszego wydania dzieła
Autor

Émile Durkheim

Tematyka

samobójstwo

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Paryż

Język

język francuski

Data wydania

1897

Wydawca

Félix Alcan(inne języki)

poprzednia
Zasady metody socjologicznej
następna
Elementarne formy życia religijnego

Samobójstwo. Studium z socjologii (Le suicide. Étude de sociologie) – praca Émile’a Durkheima poświęcona samobójstwu, wydana w 1897. Przekład polski Krzysztofa Wakara ukazał się w 2006 roku (ISBN 83-7459-016-5). Książka uważana jest za "jeden z najważniejszych tekstów kanonicznych socjologii"..[1]

Według Durkheima samobójstwo jest faktem społecznym wynikającym ze stanu grupy społecznej, w której jednostka uczestniczy. Podstawowy mechanizm rodzący samobójstwo w jego społecznym wymiarze związany jest z wewnętrzną integracją, spoistością grupy. Wyróżnione zostały cztery typy samobójstw:

  • samobójstwo altruistyczne – wynikające z ogromnej więzi ze społeczeństwem (np. piloci kamikaze),
  • samobójstwo egoistyczne – będące skutkiem całkowitego rozerwania związków z ludźmi z najbliższego kręgu (głównie z rodziną),
  • samobójstwo fatalistyczne – pojawia się, gdy człowiek czuje brak wpływu na życie swoje i otoczenia,
  • samobójstwo anomiczne – występujące w sytuacji braku jakichkolwiek regulacji, kiedy zostają zniesione wszelkie ograniczenia (np. podczas zmiany systemu politycznego).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Łukasz M. Dominiak, MIĘDZY NAUKĄ I AUTOBIOGRAFIĄ. SAMOBÓJSTWO ÉMILE’A DURKHEIMA, „Studia Socjologiczne”, 190 (3), 2008, s. 75–104, ISSN 0039-3371 [dostęp 2023-12-11] (pol.).