Schronisko „Orzeł”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Schronisko "Orzeł")
Schronisko „Orzeł”
Ilustracja
Widok od północnego zachodu
Państwo

 Polska

Pasmo

Góry Sowie

Wysokość

844[1] m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, u góry znajduje się punkt z opisem „Schronisko „Orzeł””
Ziemia50°39′51,07″N 16°28′23,39″E/50,664186 16,473164
Strona internetowa
Widok od południowego zachodu

Schronisko „Orzeł” (dawniej Eulenkoppenbaude, Bismarckbaude) – schronisko turystyczne położone w Górach Sowich, przy drodze z Przełęczy Sokolej do schroniska „Sowa” i na Wielką Sowę, pod szczytem Sokolicy, na wysokości 844 m n.p.m.[1].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Poniżej schroniska znajdują się rozległe łąki, ciągnące się w kierunku doliny Czarnego Potoku, a powyżej są rozległe lasy dolnoreglowe[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Schronisko powstało w roku 1930. Zostało zbudowane na zlecenie mistrza krawieckiego Juliusa Dintera. Zaraz po II wojnie światowej było nieużytkowane. W 1950 przejął je Fundusz Wczasów Pracowniczych, natomiast w 1960 Przedsiębiorstwo Usług Turystycznych „Śnieżnik”[1]. W roku 1968 zostało oddane w ajencję, a w 1992 sprywatyzowane i pozostaje nieprzerwanie w rękach tej samej rodziny[2].

Oferta[edytuj | edytuj kod]

Schronisko posiada 90 miejsc noclegowych w pokojach od 1- do 6-osobowych oraz w dwóch salach zbiorowych (8- i 12-osobowej)[3]. Schronisko prowadzi zarówno bufet jak i całodzienne wyżywienie. Przy obiekcie funkcjonują dwa wyciągi narciarskie.

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Obok schroniska przechodzi szlak turystyczny czerwony szlak z Rzeczki na Wielką Sowę[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-Bis, 1994, s. 293. ISBN 83-85773-12-6.
  2. Historia schroniska. [dostęp 2017-12-17]. (pol.).
  3. Schronisko Orzeł. [dostęp 2014-02-19].
  4. Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2017-11-07].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]