Scott Melville

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Scott Melville
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1966
Fort Ord

Wzrost

188 cm

Gra

praworęczny

Status profesjonalny

1988

Zakończenie kariery

1997

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

182 (15 kwietnia 1991)

US Open

1R (1988)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

9

Najwyżej w rankingu

17 (19 lutego 1996)

Australian Open

QF (1993, 1995, 1996)

Roland Garros

3R (1995)

Wimbledon

F (1995)

US Open

QF (1995)

Scott Melville (ur. 4 sierpnia 1966 w Fort Ord) – amerykański tenisista.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę tenisową Melville rozpoczął w 1988 roku, a zakończył w 1997 roku.

Odnosił sukcesy głównie w grze podwójnej, wygrywając dziewięć turniejów rangi ATP World Tour oraz osiągając siedem finałów. W 1995 roku był uczestnikiem finału na Wimbledonie, gdzie tworzył wówczas parę ze Rickiem Leachem. Finałowe spotkanie amerykańska para przegrała z Toddem Woodbridge’em i Markiem Woodforde’em.

W rankingu gry pojedynczej Melville najwyżej był na 182. miejscu (15 kwietnia 1991), a w klasyfikacji gry podwójnej na 17. pozycji (19 lutego 1996).

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Nazwa
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
ATP World Tour World Championships
ATP Masters Series
ATP Championships Series
ATP World Series

Gra podwójna (9–7)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 19 sierpnia 1990 New Haven Twarda Stany Zjednoczone Jeff Brown Czechy Petr Korda
Goran Ivanišević
2:6, 7:5, 6:0
Zwycięzca 2. 7 kwietnia 1991 Orlando Twarda Stany Zjednoczone Luke Jensen Wenezuela Nicolás Pereira
Stany Zjednoczone Pete Sampras
6:7, 7:6, 6:3
Finalista 1. 19 sierpnia 1991 New Haven Twarda Stany Zjednoczone Jeff Brown Czechy Petr Korda
Australia Wally Masur
5:7, 3:6
Zwycięzca 3. 19 kwietnia 1992 Nicea Ceglana Stany Zjednoczone Patrick Galbraith Południowa Afryka Pieter Aldrich
Południowa Afryka Danie Visser
6:1, 3:6, 6:4
Finalista 2. 10 stycznia 1993 Doha Twarda Stany Zjednoczone Shelby Cannon Niemcy Boris Becker
Niemcy Patrik Kühnen
2:6, 4:6
Finalista 3. 7 marca 1993 Indian Wells Twarda Stany Zjednoczone Luke Jensen Francja Guy Forget
Francja Henri Leconte
4:6, 5:7
Zwycięzca 4. 11 kwietnia 1993 Barcelona Ceglana Stany Zjednoczone Shelby Cannon Hiszpania Sergio Casal
Hiszpania Emilio Sánchez
7:6, 6:1
Finalista 4. 19 kwietnia 1993 Nicea Ceglana Stany Zjednoczone Shelby Cannon Australia David Macpherson
Australia Laurie Warder
4:3 krecz
Finalista 5. 2 maja 1993 Madryt Ceglana Stany Zjednoczone Luke Jensen Hiszpania Tomás Carbonell
Hiszpania Carlos Costa
6:7, 2:6
Zwycięzca 5. 8 maja 1994 Hamburg Ceglana Południowa Afryka Piet Norval Szwecja Henrik Holm
Szwecja Anders Järryd
6:3, 6:4
Zwycięzca 6. 24 lipca 1994 Stuttgart Ceglana Południowa Afryka Piet Norval Holandia Jacco Eltingh
Holandia Paul Haarhuis
7:6, 7:5
Finalista 6. 8 lipca 1995 Wimbledon, Londyn Trawiasta Stany Zjednoczone Rick Leach Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
5:7, 6:7(8), 6:7(5)
Zwycięzca 7. 20 sierpnia 1995 New Haven Twarda Stany Zjednoczone Rick Leach Indie Leander Paes
Wenezuela Nicolás Pereira
7:6, 6:4
Finalista 7. 27 sierpnia 1995 Long Island Twarda Stany Zjednoczone Rick Leach Czechy Cyril Suk
Czechy Daniel Vacek
7:5, 6:7, 6:7
Zwycięzca 8. 14 stycznia 1996 Dżakarta Twarda Stany Zjednoczone Rick Leach Stany Zjednoczone Kent Kinnear
Stany Zjednoczone Dave Randall
6:1, 2:6, 6:1
Zwycięzca 9. 25 maja 1997 Sankt Pölten Ceglana Stany Zjednoczone Kelly Jones Stany Zjednoczone Luke Jensen
Stany Zjednoczone Murphy Jensen
6:2, 7:6

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]