Sd.Kfz. 250/9

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sd.Kfz. 250/9
leichte Schützenpanzerwagen (2cm) (Gerät 883)
Ilustracja
Sd.Kfz. 250/9 z wieżyczką Hängelafette 38
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Typ pojazdu

opancerzony transporter rozpoznawczy

Trakcja

półgąsienicowa

Załoga

3

Historia
Prototypy

1942

Produkcja

19431945

Dane techniczne
Silnik

1 silnik gaźnikowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą Maybach HL 42 TRKM o mocy 100 KM

Transmisja

mechaniczna

Poj. zb. paliwa

140 l

Pancerz

grubość: 8 – 14,5 mm

Długość

4,56 m

Szerokość

1,94 m

Wysokość

2,16 m

Prześwit

0,28 m

Masa

6 020 kg (bojowa)

Osiągi
Prędkość

65 km/h (po drodze)

Zasięg pojazdu

320 km (po drodze)
200 km (w terenie)

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 działko KwK 38 L/55 kal. 20 mm (zapas amunicji 100 sztuk)
1 karabin maszynowy MG 34 lub MG 42 kal. 7,92 mm
Wyposażenie
radiostacja FuG 12
Użytkownicy
Niemcy

Sd.Kfz. 250/9 leichte Schützenpanzerwagen (2cm) (Gerät 883)niemiecki opancerzony transporter rozpoznawczy z okresu II wojny światowej

Historia konstrukcji[edytuj | edytuj kod]

Sd.Kfz. 250/9 (Ukraina Płd., 1944)

Pojazd został opracowany w marcu 1942 roku opierając się na budowanym seryjnie transporterze opancerzonym Sd.Kfz.250. Pojazd został przebudowany w ten sposób, że umieszczono w nim działko przeciwpancerne kal. 20 mm w obrotowej wieżyczce, w wieżyczce tej umieszczono również karabin maszynowy.

Produkcję seryjną pojazdu, który otrzymał oznaczenie Sd.Kfz. 250/9 rozpoczęto w maju 1943 roku. W pierwszych pojazdach stosowano wieżyczkę zapożyczona z Sd.Kfz. 222, w późniejszych wieżyczkę Hängelafette 38.

Użycie[edytuj | edytuj kod]

Transportery rozpoznawcze Sd.Kfz. 250/9 używano w pododdziałach rozpoznawczych, dywizji pancernych i grenadierów pancernych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Peter Chamberlain, Hilary L. Doyle: Encyclopedia of German Tanks of World War Two. London: Arms and Armour Press, 1978, s. 166. ISBN 0-85368-202-X.
  • Leland S. Ness: Jane's World War II tanks and fighting vehicles: the complete guide. London: HarperCollins, 2002, s. 111-112. ISBN 0-00-711228-9.