Sede Jo’aw
31°38′37″N 34°40′53″E/31,643611 34,681389.JPG)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Dystrykt | |
| Wysokość |
103 m n.p.m. |
| Populacja (2006) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Dystryktu Południowego  | |
Położenie na mapie Izraela  | |
| 31°38′37″N 34°40′53″E/31,643611 34,681389
| |
| Strona internetowa | |
Sede Jo’aw (hebr. שדה יואב) – kibuc położony w samorządzie regionu Jo’aw, w Dystrykcie Południowym, w Izraelu.
Leży w północno-zachodniej części pustyni Negew, na pograniczu z Szefelą.
Członek Ruchu Kibuców (Ha-Tenu’a ha-Kibbucit).
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwotnie w miejscu tym znajdowała się arabska wioska Irak Suwajdan, która w 1596 była średniej wielkości wioską[1].
W okresie panowania Brytyjczyków Irak Suwajdan rozwijała się jako niewielka wioska. Istniał tutaj fort brytyjskiej policji mandatowej (Fort Tegart). W 1947 otworzono tutaj szkołę podstawową dla chłopców, w której uczyło się 104 uczniów[2]. Podczas wojny o niepodległość w dniu 15 maja 1948 brytyjskie władze mandatowe przekazały lokalny fort policji pod kontrolę miejscowej ludności arabskiej. Izraelczycy przeprowadzili osiem nieudanych szturmów na ten fort, który kontrolował strategiczne drogi w północno-zachodniej części pustyni Negew. Fort był ostrzeliwany przez artylerię i bombardowany z powietrza. Upadł dopiero 9 listopada. W trakcie walk wioska została doszczętnie zniszczona. Mieszkańcy uciekli, a pozostałych wypędzono[2].
Współczesny kibuc został założony w 1966.
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
Gospodarka kibucu opiera się intensywnym rolnictwie.
Komunikacja[edytuj | edytuj kod]
Przy kibucu przebiega droga ekspresowa nr 35 
(Aszkelon–Hebron).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Claude Reignier, H.H. Kitchener: The Survey of Western Palestine: memoirs of the topography, orography, hydrography, and archaeology. London: Committee of the Palestine Exploration Fund., 1881, s. 259. [dostęp 2011-04-24]. (ang.).
- ↑ a b Welcome To 'Iraq Suwaydan. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2011-04-24]. (ang.).
