Sede Chemed

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Sdei Hemed)
Sede Chemed
‏שדי חמד‎
ilustracja
Państwo

 Izrael

Dystrykt

Centralny

Wysokość

40 m n.p.m.

Populacja (2007)
• liczba ludności


817

Nr kierunkowy

+972 3

Kod pocztowy

45855

Położenie na mapie Dystryktu Centralnego
Mapa konturowa Dystryktu Centralnego, u góry znajduje się punkt z opisem „Sede Chemed”
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Sede Chemed”
Ziemia32°09′36″N 34°56′34″E/32,160000 34,942778

Sede Chemed (hebr. ‏שדי חמד‎) – moszaw położony w samorządzie regionu Derom ha-Szaron, w Dystrykcie Centralnym, w Izraelu.

Leży na równinie Szaron, w otoczeniu miast Hod ha-Szaron i Kefar Sawa, miasteczka Dżaldżulja, moszawów Chagor, Eliszama i Newe Jamin oraz wioski Mattan. Na północny wschód od wioski przebiega granica terytoriów Autonomii Palestyńskiej, która jest strzeżona przez mur bezpieczeństwa. Po stronie palestyńskiej znajdują się miasta Kalkilja i Habla.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Moszaw został założony w 1952 przez mieszkańców miast, którzy postanowili zmienić styl życia na wiejski. Nazwa została zaczerpnięta z Księgi Izajasza 32:12

Bijcie się w piersi nad losem pól rozkosznych, nad owocodajną winnicą.

Jednym z założycieli Sede Chemed, jeszcze jako wsi młodzieżowej, był rabin Szelomo Lorincz[1].

Kultura i sport[edytuj | edytuj kod]

W moszawie jest ośrodek kultury oraz boisko do piłki nożnej.

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

Gospodarka moszawu opiera się na intensywnym rolnictwie i sadownictwie.

Komunikacja[edytuj | edytuj kod]

Na wschód od moszawu przebiega autostrada nr 6, brak jednak możliwości bezpośredniego wjazdu na nią. Z moszawu wyjeżdża się na południowy wschód na drogę nr 444 , którą jadąc na północ dojeżdża się do drogi ekspresowej nr 55 (Kefar Sawa-Nablus), zaś jadąc na południe dojeżdża się do miasteczka Dżaldżulja, drogi nr 531 i moszawu Chagor. Drogą nr 531 jadąc na wschód dojeżdża się do wjazdu na autostradę nr 6, zaś jadąc na zachód dojeżdża się do drogi ekspresowej nr 40 (Kefar Sawa-Ketura).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Szelomo Lorincz (ang.) – profil na stronie Knesetu.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]