Seán O’Faoláin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Seán O’Faoláin, właśc. John Francis Whelan (ur. 22 lutego 1900 w Corku, zm. 20 kwietnia 1991 w Dublinie) – irlandzki pisarz.

Pisał przez 60 lat, począwszy od lat dwudziestych. W swoich utworach poruszał współczesne problemy społeczne i obyczajowe Irlandii.

Uczył się w Presentation Brothers Secondary School. Walczył w irlandzkiej wojnie o niepodległość. Ukończył studia na Narodowym Uniwersytecie Irlandii oraz Uniwersytecie Harvarda.

W latach 1940-1946 był redaktorem periodyku literackiego The Bell, dla którego pisało wielu znanych irlandzkich pisarzy takich jak: Patrick Kavanagh, Flann O’Brien, Frank O’Connor i Brendan Behan. Od 1957 do 1959 pełnił funkcję dyrektora Arts Council of Ireland. W 1986 został wybrany Saoi.

W 1929 ożenił się z Eileen Gould. Mieli córkę Julię.

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • Midsummer Night Madness and Other Stories (1932, zbiór opowiadań)
  • A Nest of Simple Folk (1933, powieść)
  • Bird Alone (1936, powieść)
  • A Purse of Coppers (1937) (wyd.pol 2000,O Świętości i Whiskey)
  • A Life of Daniel O’Connell (1938, biografia)
  • An Irish Journey (1940)
  • Come Back to Erin (1940, powieść)
  • The Great O’Neill (1942, biografia Hugh O’Neilla)
  • The Irish: A Character Study (1947)
  • The Man Who Invented Sin (1948, zbiór opowiadań)
  • Vive moi! (1964, wspomnienia)
  • The Heat of the Sun, Stories and Tales (1966, zbiór opowiadań)
  • The Talking Trees (1971, zbiór opowiadań)
  • Foreign Affairs, and Other Stories (1976, zbiór opowiadań)
  • Selected Stories (1978, zbiór opowiadań)
  • And Again? (1979, powieść)
  • Collected Stories of Sean O’Faolain I (1980, zbiór opowiadań)