Seamus
| Wykonawca utworu z albumu Meddle | |
| Pink Floyd | |
| Wydany | |
|---|---|
| Nagrywany |
maj, sierpień 1971 |
| Gatunek | |
| Długość |
2:15 |
| Twórca | |
| Producent | |
| Wydawnictwo |
Columbia Records/Capitol |
„Seamus” – piosenka grupy Pink Floyd, pochodząca z albumu Meddle. Również nazwa psa jednego z przyjaciół Davida Gilmoura[1]. Po latach, piosenka została wykorzystana w filmie Toma Stopparda Rosenkrantz i Guildenstern nie żyją. Na sesji Live at Pompeii utwór nosi tytuł „Mademoiselle Nobs”.
Geneza utworu
Piosenka, zagrana w formie tradycyjnego bluesa, powstała podczas nagrywania materiału na płytę Meddle. Inspiracją był pies przyjaciela grupy, który zaczął wyć na dźwięk harmonijki ustnej[2]. Słowa napisano naprędce, a ciężar utworu spoczywa na głosie psa. Piosenkę śpiewa David Gilmour, a wycie psa zajmuje w utworze minutę. Utwór wywołał spore kontrowersje, choć zasadniczo odbierany jest w charakterze żartu muzycznego.
Przypisy
- ↑ * Nick Mason: Pink Floyd. Moje wspomnienia. ISBN 83-601-5702-2.
- ↑ Echoes - Frequently Asked Question. [dostęp 13 lipca 2008]. (ang.).