Sede Uzzijjahu
31°45′23″N 34°40′39″E/31,756389 34,677500| Państwo | |
|---|---|
| Dystrykt | |
| Wysokość |
30 m n.p.m. |
| Populacja (2008) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
08 |
| Kod pocztowy |
79260 |
Położenie na mapie Dystryktu Południowego  | |
Położenie na mapie Izraela  | |
| 31°45′23″N 34°40′39″E/31,756389 34,677500
| |
Sede Uzzijjahu (hebr. שדה עוזיהו; oficjalna pisownia w ang. Sde Uziyahu) – moszaw położony w Samorządzie Regionu Be’er Towijja, w Dystrykcie Południowym, w Izraelu.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Leży na nadmorskiej równinie w północno-zachodniej części pustyni Negew, w otoczeniu miasta Aszdod, miasteczka Gan Jawne, moszawów Szetulim, Azrikam, Emunim i Bet Ezra, oraz kibucu Chacor-Aszdod. Na wschód od moszawu znajduje się Baza lotnicza Chacor należąca do Sił Powietrznych Izraela.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwotnie w miejscu tym znajdowały się ziemie należące do arabskiej wioski Isdud. Podczas wojny o niepodległość pozycje w rejonie wioski Isdud były punktem wyjścia egipskich sił podczas bitwy o kibuc Niccanim (6-10 czerwca 1948). Podczas operacji Jo’aw (15-22 października 1948) wioska znalazła się pod izraelskim ostrzałem artyleryjskim. W dniu 28 października Egipcjanie w obawie przed okrążeniem, wycofali się z Isdud. Razem z nimi uciekła większość arabskich mieszkańców. Opuszczoną wieś zajęli żołnierze Brygady Giwati. Około 300 mieszkańców poddało się machając białymi flagami. Po krótkim czasie zostali przymusowo wysiedleni w rejon miasta Gaza (egipska strefa okupacyjna Palestyny)[1].
Moszaw został założony w 1950 przez żydowskich imigrantów z Libii. Początkowo nazywał się Aszdod D, potem Jad Shimshon i Uzzijjah, aż ostatecznie nazwano go na cześć biblijnego króla Azariasza (zwanego także Uziaszem)[2].
Kultura i sport[edytuj | edytuj kod]
W moszawie jest ośrodek kultury i sportu, przy którym jest boisko do piłki nożnej oraz korty tenisowe.
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
Gospodarka moszawu opiera się na intensywnym rolnictwie, sadownictwie i uprawach w szklarniach.
Firma H.M.D. produkuje sprzęt szklarniowy oraz prefabrykaty metalowe[3].
Komunikacja[edytuj | edytuj kod]
Lokalna droga wychodząca z moszawu w kierunku zachodnim dociera do drogi ekspresowej nr 4 (Erez–Kefar Rosz ha-Nikra). Dwie lokalne drogi wychodzące z moszawu w kierunku południowym dojeżdżają do drogi 3711, którą jadąc na wschód dojedzie się do moszawu Azrikam lub jadąc na zachód dojedzie się do drogi ekspresowej nr 4.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Welcome To Isdud. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2011-04-24]. (ang.).
- ↑ Elʻazari Yuval: Mapa's concise gazetteer of Israel. Tel-Aviv: Mapa Publishing, 2005, s. 38. ISBN 965-7184-34-7.
- ↑ H.M.D.. [w:] DunsGuide Global - Israel Business Guide [on-line]. [dostęp 2008-12-23]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcie satelitarne moszawu Sede Uzzijjahu Google Maps
- Mapa moszawu Sede Uzzijjahu Amudanan
