Sergi López

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sergi López
Ilustracja
Sergi Lopez w Cannes (2013)
Imię i nazwisko

Sergi López i Ayats

Data i miejsce urodzenia

22 grudnia 1965
Vilanova i la Geltrú

Zawód

aktor

Lata aktywności

od 1992

Multimedia w Wikimedia Commons

Sergi López, właściwie Sergi López i Ayats[1] (ur. 22 grudnia 1965[2] w Vilanova i la Geltrú[3]) – hiszpański aktor filmowy. Często gra antypatyczne charaktery w rodzaju obelżywych przyjaciół, nieczułych cwaniaków lub psychopatów[4].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i wychowywał w Vilanova i la Geltrú, w nadmorskiej miejscowości w prowincji Barcelony, w Katalonii. W młodzieńczych latach w Hiszpanii zainteresował się komedią i cyrkiem, zanim przyłączył się do Internationale de Théâtre de Jacques Lecoq w Paryżu, gdzie nauczył się koncentracji i pracy z ciałem[5].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W 1992 reżyser Manuel Poirier poszukiwał aktora z hiszpańskim akcentem i zaangażował go do roli Antonio w melodramacie La Petite Amie d’Antonio[6], za którą był nominowany do nagrody im. Michela Simona. Za rolę Paco Cazale w filmie drogi Western (1997)[7] López zdobył nominację do Cezara oraz do katalońskiej nagrody Butaca, a sam film otrzymał Nagrodę Jury na 50. MFF w Cannes.

Kreacja tytułowego Harry’ego w thrillerze Harry, twój prawdziwy przyjaciel (Harry, un ami qui vous veut du bien, 2001) przyniosła mu nagrody: Cezara i Europejskej Nagrody Filmowej dla najlepszego aktora.

Występuje używając języka katalońskiego, hiszpańskiego, francuskiego, a nawet angielskiego. W komedii romantycznej Otwarte niebo (El Cielo abierto, 2001) zagrał postać psychiatry, który przeżywa trudny okres w życiu. Za postać Sneaky'ego, właściciela luksusowego londyńskiego hotelu, miejsca brudnych interesów takich jak handel narkotykami i prostytucja w thrillerze Stephena Frearsa Niewidoczni (Dirty Pretty Things, 2002) zdobył nominację do nagrody publiczności Felix. W dramacie fantasy Guillermo del Toro Labirynt fauna (El laberinto del fauno, 2006) wcielił się w postać sadystycznego kapitana Vidala, ojczyma Ofelii (Ivana Baquero).

W 2007 roku w teatrze w Paryżu i na prowincji wystąpił w jednoosobowym show Non Solum. W 2015 roku zagrał na deskach Pépinière Théâtre w sztuce 30/40 Livingstone.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Ze związku z Biancą ma córkę Junę (ur. 1996) i syna Magi (ur. 1998). Po dwudziestu pięciu latach para rozstała się.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Rola Reżyser
1995 ...à la campagne Pablo Manuel Poirier
1997 Pieszczoty (Carícies) Mężczyzna Ventura Pons
Western Paco Cazale Manuel Poirier
1999 Nowa Ewa (La nouvelle Ève) Ben Catherine Corsini
Między nogami (Entre las piernas) Claudio Manuel Gomez Pereira
Przygoda miłosna (Une liaison pornographique) On Frédéric Fonteyne
Puste dni (Rien à faire) Luis Marion Vernoux
Lizbona (Lisboa) João Antonio Hernández
2000 Harry, twój prawdziwy przyjaciel (Harry, un ami qui vous veut du bien) Harry Dominik Moll
Umrzeć (albo nie (Morir (o no))' zabójca Ventura Pons
2001 Otwarte niebo (El Cielo abierto) Miguel Miguel Albaladejo
Jet Lag Sergio Danièle Thompson
Mleko ludzkich uczuć (Le Lait de la tendresse humaine) Sergio Dominique Cabrera
Szczęśliwy mężczyzna (Hombres felices) Ángel Roberto Santiago
2002 Kobieta pierwszego dziecka (Les Femmes... ou les enfants d'abord...) Tom Manuel Poirier
Mężczyzna moich marzeń (Décalage horaire) Sergio Danièle Thompson
Filles perdues, cheveux gras Philippe Claude Duty
Niewidoczni (Dirty Pretty Things) Sneaky / Juan Stephen Frears
2003 Janis i John (Janis et John) Pablo Sterni Samuel Benchetrit
Czerwony rycerz (Rencontre avec le dragon) Raoul de Ventadour Hélène Angel
Un petit service (film krótkometrażowy) Paco Antoine Pereniguez
2004 Les mots bleus Vincent Alain Corneau
Peindre ou faire l’amour Adam Arnaud Larrieu, Jean-Marie Larrieu
2006 Labirynt fauna (El laberinto del fauno) kapitan Vidal Guillermo del Toro
2007 Parc Georges Clou Arnaud des Pallières
2009 Ricky Paco François Ozon
Happy End Théo Arnaud Larrieu, Jean-Marie Larrieu
Odchodząc (Partir) Ivan Catherine Corsini
La Régate Sergi Bernard Bellefroid
Mapa dźwięków Tokio (Map of the Sounds of Tokyo) David Isabel Coixet
2010 Czarny chleb (Pa negre) major Agustí Villaronga
Żona doskonała (Potiche) hiszpański kierowca ciężarówki François Ozon
2011 Le Moine milczący mężczyzna Dominik Moll
2012 La Proie Manuel Carrega Éric Valette
Sueño y silencio Valenti Jaime Rosales
Tango libre Fernand Frédéric Fonteyne
2013 Michael Kohlhaas Armless Arnaud des Pallières
2014 Le Beau Monde Harold Julie Lopes-Curval
9 mil (El Niño) Vicente Daniel Monzón
Geronimo ojciec Geronimo Tony Gatlif
2015 Un día perfecto Goyo Fernando León de Aranoa
21 nuits avec Pattie Manuel Arnaud Larrieu, Jean-Marie Larrieu
Segon origen mężczyzna Carles Porta, Bigas Luna
Les Rois du monde Jeannot Laurent Laffargue
2018 Szczęśliwy Lazzaro (Lazzaro felice) Ultimo Alice Rohrwacher

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Sergi López. AdoroCinema. [dostęp 2016-12-18]. (port.).
  2. ↑ Sergi López. SensaCine.com. [dostęp 2016-12-18]. (hiszp.).
  3. ↑ Personalidade: Sergi López (Espanha). InterFilmes.com. [dostęp 2016-12-18]. (port.).
  4. ↑ Sergi López. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-12-18]. (ang.).
  5. ↑ Sergi López: Filmographie. AlloCiné. [dostęp 2016-12-18]. (fr.).
  6. ↑ Sergi López. ČSFD.cz. [dostęp 2016-12-18]. (cz.).
  7. ↑ Sergi López. Listal. [dostęp 2016-12-18]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Cezar dla najlepszego aktora
Europejska Nagroda Filmowa dla najlepszego aktora europejskiego
1988-1999
2000-2019
2020-
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sergi_López&oldid=70984767”