Sergiusz Soroko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 10:52, 20 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Sergiusz Soroko (ur. 19 lipca 1915 w miejscowości Turzec pod Mołodecznem, zm. 22 stycznia 1995[1]) – białoruski nauczyciel i działacz polityczny, poseł na Sejm PRL I kadencji (1952–1956).

Życiorys

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Uczęszczał do seminarium nauczycielskiego w Borunach oraz w Wilnie. Walczył w wojnie obronnej Polski w 1939, po czym dostał się do niewoli niemieckiej (1939–1945). Po wyzwoleniu organizował szkolnictwo ludowe na Podlasiu, działał w PPR (Komitet Miejski w Hajnówce). Z jego inicjatywy założono Liceum Ogólnokształcącego z Białoruskim Językiem Nauczania w Hajnówce, którego był dyrektorem. Brał aktywny udział w białoruskich życiu kulturalnym na Podlasiu, organizując m.in. kółka teatralne. W 1952 uzyskał mandat posła na Sejm I kadencji w okręgu Łomża. Zasiadał w Komisji Komunikacji i Łączności.

Bibliografia

Przypisy