Serhij Jaszczenko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Serhij Jaszczenko
Сергій Ященко
Pełne imię i nazwisko

Serhij Wołodymyrowycz Jaszczenko

Data i miejsce urodzenia

25 czerwca 1959
Konstantynówka

Wzrost

174 cm

Pozycja

obrońca/pomocnik/napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1980 Awtoszkło Konstantynówka ? (?)
1981 CSKA Moskwa 3 (0)
1982–1995 Szachtar Donieck 388 (31)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1986  ZSRR olimpijska 2 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1996–1999 Szachtar-2 Donieck (asystent)
1999–2000 Szachtar Donieck (asystent)
2000–2005 Metałurh Donieck (asystent)
2005–2006 Metałurh Zaporoże (asystent)
2006–2007 Metałurh Zaporoże
2007 Metałurh-2 Donieck
2007–2008 Metałurh Donieck
2009 FK Lwów (asystent)
2013–2015 Kremiń Krzemieńczuk (asystent)
2015–2018 Kremiń Krzemieńczuk
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Serhij Wołodymyrowycz Jaszczenko, ukr. Сергій Володимирович Ященко, ros. Сергей Владимирович Ященко, Siergiej Władimirowicz Jaszczenko (ur. 25 czerwca 1959 w Konstantynówce, obwodzie donieckim) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, a wcześniej pomocnika i napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Rozpoczął karierę piłkarską w amatorskiej drużynie Awtoszkło Konstantynówka, skąd w 1981 przeszedł do CSKA Moskwa. Od 1982 bronił barw pierwszoligowego Szachtara Donieck. W donieckim klubie występował przez 14 lat. Latem 1995 zakończył karierę piłkarską w wieku 36 lat[1].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 1986 rozegrał 2 mecze w składzie olimpijskiej reprezentacji ZSRR.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery zawodniczej rozpoczął pracę trenerską. W latach 1996-1999 pracował w sztabie szkoleniowym drugiej drużyny Szachtara, również wychodząc na boisko (51 mecz, 4 bramki). Potem w sezonie 1999/2000 pomagał trenować podstawową jedenastkę. Od lata 2000 pracował w sztabie szkoleniowym innej donieckiej drużyny Metałurh Donieck. Od 2005 pomagał trenować Metałurh Zaporoże, a po dymisji Wjaczesława Hroznego objął w czerwcu 2006 stanowisko głównego trenera klubu. W kwietniu 2007 opuścił zaporoski klub i powrócił do donieckiego Metałurha, gdzie został trenować drużynę rezerw klubu. 12 grudnia 2007 przyjął propozycję prowadzenia Metałurha Donieck[2]. Na początku kwietnia 2008 podał się do dymisji[3]. W sierpniu 2009 został zaproszony pomagać Ihorowi Jaworskiemu trenować FK Lwów[4], z którym pracował do listopada 2009[5]. Od 25 czerwca 2013 pracował w sztabie szkoleniowym Kreminia Krzemieńczuk jako asystent, a 25 czerwca 2015 został mianowany na stanowisko głównego trenera klubu z Krzemieńczuku[6]. 19 czerwca 2018 zmienił stanowisko w klubie[7].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]