Sferoida

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sferoida – bryła lub powierzchnia zbliżona do elipsoidy, przedstawiająca kształt Ziemi.

Nazwę sferoida zawdzięczamy Laplace'owi[1], który, pracując nad tzw. teorią figur równowagi ciał ciekłych niejednorodnych wirujących ze stałą prędkością kątową ω wokół stałej osi, rozważał powierzchnie o stałej gęstości zbliżone do koncentrycznych sfer. Powierzchnie takie nazwał sferoidami ekwipotencjalnymi.

Sferoidą normalną nazywamy powierzchnię ekwipotencjalną potencjału siły ciężkości Ziemi o potencjale U0 równym potencjałowi geoidy W0, opisaną wzorem powstałym poprzez wyjęcie ze wzoru będącego rozwinięciem potencjału grawitacyjnego w szereg harmonik sferycznych tych wyrazów, które odpowiadają symetrycznemu rozkładowi mas względem osi obrotu i względem płaszczyzny równika (harmonicznych strefowych parzystych) uzupełnionego wyrażaniem opisującym potencjał siły odśrodkowej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. sferoida, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-10-03].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kazimierz Czarnecki: Geodezja współczesna w zarysie. Wydawnictwo Gall, 2010