Shanghai Masters 2009

Shanghai Masters
Liczba uczestników	39
Miejsce	Grand Stage, Szanghaj
Zwycięzca	Ronnie O’Sullivan
II miejsce	Liang Wenbo
Najwyższy break	133 Shaun Murphy
Rozegrane mecze	38

Roewe Shanghai Masters – pierwszy turniej rankingowy sezonu snookerowego 2009/2010, rozgrywany w dniach 7–13 września 2009 roku w hali widowiskowej Grand Stage w Szanghaju.

Obrońcą tytułu mistrzowskiego był Anglik Ricky Walden, który przegrał w ćwierćfinale z Liangiem Wenbo 3−5.

Zwycięzcą turnieju został Ronnie O’Sullivan, który w finale pokonał Lianga Wenbo 10−5. Dla Anglika była to 22. wygrana w imprezie rankingowej w karierze^[1].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Nagrody w finale^[2]:

£55 000 – zwycięzca turnieju
£28 000 – drugie miejsce

Dojście do danej fazy turnieju:

£14 000 – półfinał
£7525 – ćwierćfinał
£5370 – ostatnia szesnastka
£3640 – ostatnia trzydziestka dwójka
£2050 – ostatnia czterdziestka ósemka
£1400 – ostatnia sześćdziesiątka czwórka

Breaki:

£20 000 – maksymalny break
£2000 – najwyższy break

Całość puli to £300 000.

Wydarzenia związane z turniejem[edytuj | edytuj kod]

Stephen Maguire wycofał się z turnieju po kontuzji ramienia^[3].
Mark J. Williams jeszcze przed turniejem (w sierpniu) złamał nadgarstek, co jednak nie przeszkodziło mu we wzięciu udziału w zawodach.
Obrońca tytułu mistrzowskiego, Anglik, Ricky Walden przegrał w ćwierćfinale z Liangiem Wenbo 3:5.
Liang Wenbo po raz pierwszy w karierze awansował do finału turnieju rankingowego.

Zawodnicy[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicy rozstawieni[edytuj | edytuj kod]

W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu. Jako drugi rozstawiony został aktualny Mistrz świata. Następni gracze byli rozstawiani według kolejności zajmowanej na światowej liście rankingowej (w nawiasie podano rundę w której zawodnik zakończył swój udział w turnieju):

Ricky Walden (obrońca tytułu) (QF)
John Higgins MBE (SF)
Ronnie O’Sullivan (W)
Stephen Maguire (1R)
Shaun Murphy (SF)
Allister Carter (2R)
Ryan Day (QF)
Mark Selby (1R)

Marco Fu (2R)
Neil Robertson (1R)
Stephen Hendry MBE (2R)
Mark Allen (1R)
Joe Perry (1R)
Ding Junhui (QF)
Peter Ebdon (1R)
Mark Williams MBE (2R)

Zawodnicy nierozstawieni[edytuj | edytuj kod]

Poniżsi zawodnicy uzyskali awans do turnieju Shanghai Masters poprzez udział w kwalifikacjach (w nawiasie numer zajmowany na liście rankingowej):

Liang Wenbo (27)
Graeme Dott (28)
Nigel Bond (29)
Ken Doherty (44)
Marcus Campbell (45)
Matthew Selt (67)
Tian Pengfei (nkl)^[4]
Li Yan (nkl)^[4]

Runda dzikich kart[edytuj | edytuj kod]

Mecze rundy dzikich kart rozegrano 7 września 2009 roku. W przeciwieństwie do poprzedniego roku, w 2009 roku nie wszyscy gracze z dziką kartą byli reprezentantami Chin.

Main Tour	Wynik	Dzika karta
Marcus Campbell	5-1	Tang Jun
Andrew Higginson	1-5	Tian Pengfei
Ken Doherty	5-0	Aditya Mehta
Graeme Dott	5-3	Mohammed Shehab
Nigel Bond	5-4	Yu Delu
Gerard Greene	4-5	Li Yan
Matthew Selt	5-0	Shi Hanqing

Drabinka turniejowa[edytuj | edytuj kod]

^[5]^[6]

Pierwsza Runda (do 5 frame’ów)			Druga Runda (do 5 frame’ów)			Ćwierćfinały (do 5 frame’ów)			Półfinały (do 6 frame’ów)			Finał (do 10 frame’ów)

	Ricky Walden	5
	Mark King	1
				Ricky Walden	5

				Stephen Hendry	1
	Stephen Hendry	5

	Marcus Campbell	4
							Ricky Walden	3

							Liang Wenbo	5
	Peter Ebdon	1

	Liang Wenbo	5
				Liang Wenbo	5

				Allister Carter	0
	Allister Carter	5

	Tian Pengfei	3
										Liang Wenbo	6

										Shaun Murphy	5
	Shaun Murphy	5

	Michael Holt	1
				Shaun Murphy	5

				Jamie Cope	0
	Joe Perry	4

	Jamie Cope	5
							Shaun Murphy	5

							Ken Doherty	0
	Neil Robertson	4

	Ken Doherty	5
				Ken Doherty	5

				Barry Hawkins	4
	Stephen Maguire	w/d*

	Barry Hawkins	w/o
													Liang Wenbo	5

													Ronnie O’Sullivan	10
	Ronnie O’Sullivan	5

	Graeme Dott	0
				Ronnie O’Sullivan	5

				Marco Fu	2
	Marco Fu	5

	Nigel Bond	4
							Ronnie O’Sullivan	5

							Ding Junhui	3
	Ding Junhui	5

	Stephen Lee	2
				Ding Junhui	5

				Stuart Bingham	2
	Mark Selby	3

	Stuart Bingham	5
										Ronnie O’Sullivan	6

										John Higgins	1
	Ryan Day	5

	Li Yan	3
				Ryan Day	5

				Matthew Stevens	1
	Mark Allen	2

	Matthew Stevens	5
							Ryan Day	1

							John Higgins	5
	Mark J. Williams	5

	Joe Swail	3
				Mark J. Williams	1

				John Higgins	5
	John Higgins	5

	Matthew Selt	2

Finał[edytuj | edytuj kod]

^[5]^[6]

Finał: Do 10 frame’ów Shanghai Grand Stage, Szanghaj, Chiny, 13 września 2009. Sędzia: Eirian Williams
Liang Wenbo	5 – 10	Ronnie O’Sullivan
Sesja południowa: 2-70(70), 59-73, 53-78, 67-27, 0-87(80), 81(81)-0, 7-75(75), 34-99(91), 89(89)-0 Sesja wieczorna: 63-9, 0-109(109), 62-51, 26-85(56), 43-77(69), 0-71(71)
89	Najwyższy break	109
0	Breaki stupunktowe	1
2	Breaki 50-punktowe	8

Breaki stupunktowe turnieju zasadniczego[edytuj | edytuj kod]

^[7]

Shaun Murphy 133, 123, 106
Ding Junhui 132, 101
Ken Doherty 129
Matthew Selt 128, 104
Ricky Walden 122, 103
Liang Wenbo 118, 102
Ryan Day 111
Tian Pengfei 110, 101
Ronnie O’Sullivan 109, 101, 101
Graeme Dott 102
Stuart Bingham 101
Mark J. Williams 101

Statystyki turnieju[edytuj | edytuj kod]

Statystyki pierwszej rundy[edytuj | edytuj kod]

Państwo	Il. zawodników	% zawodników
Anglia	15	46,88%
Szkocja	5	15,63%
Chiny	4	12,50%
Walia	3	9,38%
Irlandia Północna	2	6,25%
Australia	1	3,13%
Hongkong	1	3,13%
Irlandia	1	3,13%

Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 10
Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 6
Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 112 (144)
Średnia liczba partii w meczu: 7,00
Najwyższe zwycięstwo: 5:0
Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 4

Statystyki drugiej rundy[edytuj | edytuj kod]

Państwo	Il. zawodników	% zawodników
Anglia	7	43,75%
Walia	3	18,75%
Chiny	2	12,50%
Szkocja	2	12,50%
Hongkong	1	6,25%
Irlandia	1	6,25%

Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 10
Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 6
Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 6
Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 2
Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 51 (72)
Średnia liczba partii w meczu: 6,38
Najwyższe zwycięstwo: 5:0
Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1

Statystyki ćwierćfinałów[edytuj | edytuj kod]

Państwo	Il. zawodników	% zawodników
Anglia	3	37,50%
Chiny	2	25,00%
Walia	1	12,50%
Szkocja	1	12,50%
Irlandia	1	12,50%

Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 7
Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 3
Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 27 (36)
Średnia liczba partii w meczu: 6,75
Najwyższe zwycięstwo: 5:0
Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1

Statystyki półfinałów[edytuj | edytuj kod]

Państwo	Il. zawodników	% zawodników
Anglia	2	50,00%
Chiny	1	25,00%
Szkocja	1	25,00%

Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 3
Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 1
Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 18 (22)
Średnia liczba partii w meczu: 9,00
Najwyższe zwycięstwo: 6:1
Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1

Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

Mecze kwalifikacyjne zostały rozegrane w dniach 3–6 sierpnia 2009 w Pontin’s Centre w Prestatyn w Walii. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy w pierwszej rundzie turnieju zmierzyli się z najlepszą 16 światowego rankingu snookerowego^[8]^[9].

Drabinka kwalifikacji[edytuj | edytuj kod]

^[8]

Runda 1 Do 5 wygranych partii			Runda 2 Do 5 wygranych partii			Runda 3 Do 5 wygranych partii			Runda 4 Do 5 wygranych partii

	Daniel Wells	5		Joe Delaney	5		Stuart Pettman	5		Mark King	5
	Ian Preece	3		Daniel Wells	3		Joe Delaney	2		Stuart Pettman	4

	Li Hang	w/d		David Morris	4		Marcus Campbell	5		Judd Trump	2
	Tony Drago	w/o		Tony Drago	5		Tony Drago	4		Marcus Campbell	5

	Chris Norbury	2		David Gilbert	5		Alan McManus	0		Liang Wenbo	5
	Brendan O’Donoghue	5		Brendan O’Donoghue	2		David Gilbert	5		David Gilbert	2

	Bjorn Haneveer	5		Jimmy White	5		Andrew Higginson	5		Dave Harold	2
	David Gray	1		Bjorn Haneveer	0		Jimmy White	2		Andrew Higginson	5

	Atthasit Mahitthi	3		Mark Joyce	2		Jamie Burnett	5		Michael Holt	5
	Shailesh Jogia	5		Shailesh Jogia	5		Shailesh Jogia	4		Jamie Burnett	4

	Craig Steadman	5		Robert Milkins	5		Anthony Hamilton	5		Jamie Cope	5
	Zhang Anda	2		Craig Steadman	1		Robert Milkins	4		Anthony Hamilton	0

	Xiao Guodong	5		Rod Lawler	5		Ken Doherty	5		Fergal O’Brien	4
	Thepchaiya Un-Nooh	4		Xiao Guodong	4		Rod Lawler	2		Ken Doherty	5

	Simon Bedford	5		Liu Song	0		Ian McCulloch	1		Barry Hawkins	5
	David Hogan	3		Simon Bedford	5		Simon Bedford	5		Simon Bedford	1

	Stephen Rowlings	2		Barry Pinches	4		Mike Dunn	0		Graeme Dott	5
	Jimmy Robertson	5		Jimmy Robertson	5		Jimmy Robertson	5		Jimmy Robertson	4

	Matthew Couch	w/o		Jin Long	4		Dominic Dale	5		Nigel Bond	5
	Mei Xiwen	w/d		Matthew Couch	5		Matthew Couch	2		Dominic Dale	4

	Lee Spick	5		Tom Ford	2		Michael Judge	1		Stephen Lee	5
	Andrew Norman	1		Lee Spick	5		Lee Spick	5		Lee Spick	3

	Lee Page	2		John Parrott	0		Mark Davis	5		Stuart Bingham	5
	Michael White	5		Michael White	5		Michael White	3		Mark Davis	2

	Ben Woollaston	5		Peter Lines	5		Martin Gould	5		Gerard Greene	5
	Sam Baird	4		Ben Woollaston	3		Peter Lines	0		Martin Gould	3

	Patrick Wallace	5		Paul Davies	3		Rory McLeod	3		Matthew Stevens	5
	Jordan Brown	4		Patrick Wallace	5		Patrick Wallace	5		Patrick Wallace	1

	Noppadol Sangnil	5		David Roe	3		Adrian Gunnell	5		Joe Swail	5
	James Wattana	2		Noppadol Sangnil	5		Noppadol Sangnil	2		Adrian Gunnell	1

	Matthew Selt	5		Andy Hicks	4		Jimmy Michie	1		Steve Davis	4
	Mark Boyle	2		Matthew Selt	5		Matthew Selt	5		Matthew Selt	5

Breaki stupunktowe kwalifikacji[edytuj | edytuj kod]

^[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ O’Sullivan seals Shanghai Masters. bbc.co.uk. [dostęp 2012-04-25].
↑ Shanghai Money Up. Snooker Scene Blog. [dostęp 2012-04-25].
↑ Shoulder injury ends Maguire's Shanghai hopes. BreakingNews.ie, 2009-09-09. [dostęp 2009-09-12]. (ang.).
↑ ^a ^b nieklasyfikowany w pierwszej 75. rankingu na sezon 2009/2010
↑ ^a ^b Main Event (Results). Global Snooker. [dostęp 2012-04-25].
↑ ^a ^b Main Event (Draw). WPBSA. [dostęp 2012-04-25].
↑ ^a ^b Century Breaks. Global Snooker. [dostęp 2012-04-25].
↑ ^a ^b Qualifying (Results). Global Snooker. [dostęp 2012-04-25].
↑ Qualifying (Draw). WPBSA. [dostęp 2012-04-25].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Shanghai Masters na global-snooker.com. global-snooker.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-31)].
Shanghai Masters 2009 na snookerworld.pl

[1] O’Sullivan seals Shanghai Masters. bbc.co.uk. [dostęp 2012-04-25].

[2] Shanghai Money Up. Snooker Scene Blog. [dostęp 2012-04-25].

[3] Shoulder injury ends Maguire's Shanghai hopes. BreakingNews.ie, 2009-09-09. [dostęp 2009-09-12]. (ang.).

[autonazwa1-4] syfikowany w pierwszej 75. rankingu na sezon 2009/2010

[global-5] Main Event (Results). Global Snooker. [dostęp 2012-04-25].

[world-6] Main Event (Draw). WPBSA. [dostęp 2012-04-25].

[global2-7] Century Breaks. Global Snooker. [dostęp 2012-04-25].

[global3-8] Qualifying (Results). Global Snooker. [dostęp 2012-04-25].

[9] Qualifying (Draw). WPBSA. [dostęp 2012-04-25].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]