Shirasaya

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Shirasaya – u góry katana, u dołu wakizashi
Shikomizue – tantō ukryty w lasce

Shirasaya (jap. 白鞘 shira-saya; pochwa białej broni z gładkiego, naturalnego drewna[1]) – rodzaj oprawy do różnych rodzajów broni japońskiej, wykonany z surowego drewna, składający się z pochwy (saya) i rękojeści (tsuka), tworzących jedną całość. Były pozbawione jelca (tsuby), jakichkolwiek ozdób, nie pokryte laką. Czasami jedynie zapisywano na nich informację nt. ostrza (sayagaki).

Shirasaya używane była głównie podczas składowania ostrzy lub w trakcie zmiany elementów lub całości właściwej oprawy (koshirae), używanie jej zatrzymywało wilgoć, zapobiegało korozji i pozwalało ostrzu „oddychać”.

Z powodu braku jelca (tsuba), czy też oplotu na tsuka, nie były one używane w warunkach bojowych.

Po wejściu w życie edyktu Haitō-rei, zakazującego noszenia mieczy zaczęto stosować, często mylone z shirasaya, oprawy (laski, kije) z ukrytymi ostrzami zwane shikomi-zue[2], symulujące m.in. specjalne kije do długich wędrówek czy laski. Miecze ukrywane w takich oprawach były jednak często niskiej jakości, nieproporcjonalnie wykute.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 1568. ISBN 4-7674-2015-6.
  2. Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 1535. ISBN 4-7674-2015-6.