Siarhiej Amialusik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Siarhiej Amialiusik)
Siarhiej Amialusik
Pełne imię i nazwisko

Siarhiej Michajławicz Amialusik

Data i miejsce urodzenia

7 kwietnia 1967
Mohylew

Wzrost

183 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
DJuSSz Mohylew
–1984 ROSZISP Mińsk
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1984–1987 Dynamo Mińsk
1984–1987 Dynamo-2 Mińsk
1987–1993 Dynamo Brześć 204 (56)
1990 Motor Lublin (wyp.) 5 (1)
1993–1994 Tarpieda Mohylew 44 (11)
1994 Fandok Bobrujsk (wyp.) 13 (1)
1995 Shimshon Tel Awiw 22 (4)
1995–1997 Tarpieda Mohylew 43 (5)
1997–1998 Fabus Bronnicy 28 (6)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2003–2008 FK Baranowicze (asystent)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Siarhiej Michajławicz Amialusik (biał. Сяргей Міхайлавіч Амялюсік, ros. Сергей Михайлович Омелюсик, Siergiej Michajłowicz Omielusik; ur. 7 kwietnia 1967 w Mohylewie) – białoruski piłkarz występujący na pozycji napastnika.

W trakcie swojej kariery występował w klubach z Białorusi (do 1992 roku w systemie ligowym ZSRR), Izraela, Polski oraz Rosji. Uznawany za jednego z najlepszych piłkarzy w historii Dynamy Brześć, dla którego w 204 występach zdobył 56 goli[1]. W Wyszejszajej Lidze rozegrał on łącznie 129 spotkań w których strzelił 22 bramki.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek akademii DJuSSz Mohylew. Następnie trenował w ROSZISP Mińsk. Karierę na poziomie seniorskim rozpoczął w połowie lat 80. w Dynamo Mińsk, z którym występował w III lidze Związku Radzieckiego. Od sezonu 1987 był on zawodnikiem Dynama Brześć, gdzie spędził 3 kolejne lata jako zawodnik podstawowego składu. W 1989 roku wybrano go najlepszym białoruskim graczem sezonu na trzecim poziomie rozgrywkowym przez gazetę Fizkulturnik Biełorusii[2].

Wiosną 1990 roku wypożyczono go do Motoru Lublin[3]. 4 marca 1990 zadebiutował w I lidze w zremisowanym 0:0 spotkaniu przeciwko Widzewowi Łódź, w którym został zmieniony w przerwie przez Zbigniewa Grzesiaka. 10 marca zdobył swoją jedyną bramkę dla Motoru w meczu z GKS Katowice (2:2). Ogółem w polskiej ekstraklasie rozegrał on 5 spotkań i zdobył 1 gola[4]. W kwietniu 1990 roku powrócił do Dynamo Brześć. W 1992 roku rozpoczął z tym klubem występy w nowo powstałej białoruskiej Wyszejszajej Lidze. W latach 1993–1994 grał on w Tarpedzie Mohylew, skąd wypożyczono go na pół roku do Fandoku Bobrujsk, z którym wystąpił w finale Pucharu Białorusi 1993/94 a także w Pucharze Zdobywców Pucharów 1994/95.

Na początku 1995 roku podpisał kontrakt z izraelskim klubem Shimshon Tel Awiw, w barwach którego występował przez niespełna rok na poziomie II ligi. Po powrocie na Białoruś został ponownie piłkarzem Tarpiedy Mohylew. W sezonie 1997 przeszedł do Fabusu Bronnicy (Trietja Liga PFŁ). Rok później zakończył grę w piłkę nożną.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

W latach 2003–2008 pełnił funkcję asystenta trenera Andreja Chlebasołaua w klubie FK Baranowicze[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]