Siarnaq (księżyc)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siarnaq
ilustracja
Planeta

Saturn

Odkrywca

Brett Gladman

Data odkrycia

23 września 2000

Tymczasowe oznaczenie

S/2000 S3

Charakterystyka orbity
Półoś wielka

18 182 000 km[1]

Mimośród

0,2802[1]

Okres obiegu

895,51 d[1]

Nachylenie do ekliptyki

45,809°[1]

Długość węzła wstępującego

47,826°[1]

Argument perycentrum

65,929°[1]

Anomalia średnia

201,288°[1]

Własności fizyczne
Średnica równikowa

~40 km[2]

Albedo

0,06[2]

Jasność obserwowana
(z Ziemi)

20,1m

Siarnaq (Saturn XXIX) – księżyc Saturna odkryty wraz z Tarvosem pod koniec września 2000 roku przez grupę B.J. Gladmana przy pomocy 3,6-metrowego Teleskopu Kanadyjsko-Francusko-Hawajskiego na Mauna Kea (Hawaje).

Księżyc jest największym ciałem z grupy inuickiej nieregularnych, zewnętrznych satelitów Saturna. Nosi imię utożsamianej z Sedną bogini morskich zwierząt oraz królowej świata podziemnego z mitologii eskimoskiej[2][3].

Orbita Siarnaq jest zaburzana m.in. przez Słońce i Jowisza, i w dłuższym okresie może ulegać zmianom. Jest on zapewne przechwyconą przez Saturna planetoidą, która kiedyś może powrócić na orbitę okołosłoneczną.

Okres obiegu Siarnaq wynosi ponad 2,5 ziemskiego roku. Jego średnia jasność obserwowana wynosi około 20,1m i jest niższa od jasności Saturna o około 19,4m. Oznacza to, że księżyc jest około 58 mln razy ciemniejszym obiektem niż Saturn.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-08]. (ang.).
  2. a b c Siarnaq. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-27]. (ang.).
  3. Cheryl Petten. Naming Saturn’s moons. „Windspeaker”. 21 (7), s. 32, 2003. (ang.). 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]