Siddhartha (powieść)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siddhartha
ilustracja
Autor

Hermann Hesse

Typ utworu

powieść

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Niemcy

Język

niemiecki

Data wydania

1922

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

1932

Wydawca

Rój

Przekład

Małgorzata Łukasiewicz

Siddhartha – jedno z najważniejszych i najpopularniejszych dzieł Hermanna Hessego, wydane w 1922 roku.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Jest to indyjska odmiana „powieści rozwojowej” (Bildungsroman). Książka przedstawia realia świata i filozofii indyjskiej, co jest wynikiem podróży autora do Indii w 1911 roku. Siddhartha, potomek rodu braminów, jako młody człowiek nie znajduje spełnienia ani w praktykowaniu tradycyjnej kontemplacji, ani w ascezie (sadhu). Opuszcza rodzinne strony i zaczyna wieść życie kupca. Dostatnie życie i miłość zmysłowa nie dają mu szczęścia. Wybierając życie w ubóstwie i blisko natury, nie bez wewnętrznych rozterek bohater dochodzi do głębokiej harmonii ze światem – osiąga mądrość poza wszelką filozofią i religią.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]