Siemion Cwigun

Siemion Cwigun

Семён Кузьми́ч Цвигу́н

generał armii
Data i miejsce urodzenia	28 września 1917 Stratyjówka
Data śmierci	19 stycznia 1982
Przebieg służby
Lata służby	1939−1982
Formacja	NKWD KGB
Jednostki	MGB Mołdawskiej SRR MSW ZSRR
Stanowiska	I zastępca przewodniczącego KBG przy Radzie Ministrów ZSRR
Odznaczenia

Siemion Kuźmicz Cwigun (ros.) Семён Кузьми́ч Цвигу́н (ur. 15 września^?/28 września 1917 w Stratyjówce w obwodzie winnickim, zm. 19 stycznia 1982 w Moskwie) − funkcjonariusz radzieckich służb specjalnych, z pochodzenia Ukrainiec, generał armii, I zastępca przewodniczącego KGB (1967–1982), Bohater Pracy Socjalistycznej (1977). Był także pisarzem i scenarzystą.

Życiorys

W 1937 ukończył studia na wydziale historycznym Odeskiego Instytutu Pedagogicznego, 1937–1939 był nauczycielem i dyrektorem szkoły średniej w obwodzie odeskim. 1939 wstąpił do NKWD, 1940 przyjęty do WKP(b). Walczył na Froncie Południowo-Zachodnim, Południowym, Północno-Kaukaskim, Stalingradzkim, Dońskim, Zachodnim i w partyzantce.

Po wojnie funkcjonariusz MGB Mołdawskiej SRR, 1951–1953 zastępca ministra bezpieczeństwa państwowego tej republiki (szefem partii komunistycznej w Mołdawskiej SRR był wówczas Leonid Breżniew). 1953–1955 zastępca szefa MSW ZSRR i zastępca przewodniczącego KBG Mołdawskiej SRR, a 1955–1957 I zastępca przewodniczącego KBP Tadżyckiej SRR. 1957–1963 przewodniczący KBP Tadżyckiej SRR, a 1963–1967 przewodniczący KBG Azerbejdżańskiej SRR. Od 23 maja 1967 zastępca, a od listopada 1967 I zastępca przewodniczącego KBG przy Radzie Ministrów ZSRR. 13 grudnia 1978 mianowany generałem armii. Nadzorował Trzeci Zarząd KBG (kontrwywiad) i Piąty Zarząd KBG (walka z dywersją ideologiczną). Od 1971 zastępca członka, a od 1981 członek KC KPZR. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 7 do 10 kadencji (od 1966 do śmierci). Autor książek o funkcjonariuszach wywiadu.

Zmarł według oficjalnej wersji śmiercią samobójczą, z powodu wykrycia raka płuc. Pochowany na cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie.

Książki

• „Тайный фронт” (1973)
• „Мы вернёмся” (1979)
• „Ураган” (1982)

Scenariusze filmowe

• 1974: Rozerwany pierścień (Фронт без флангов)
• 1977: Front za linią frontu (Фронт за линией фронта)
• 1981: "Фронт в тылу врага"
• 1981: "Возмездие"

Odznaczenia

• Złoty Medal „Sierp i Młot” Bohatera Pracy Socjalistycznej (27 września 1977)
• Order Lenina (dwukrotnie)
• Order Rewolucji Październikowej
• Order Czerwonej Gwiazdy (dwukrotnie, m.in. 20 marca 1943)
• Medal „Za zasługi bojowe”
• Medal „Za pracowniczą wybitność”
• Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina”
• Medal „Za wyróżnienie w ochronie granic państwowych ZSRR”
• Medal „Za obronę Moskwy”
• Medal „Za obronę Odessy”
• Medal „Za obronę Stalingradu”
• Medal „Za obronę Kaukazu”
• Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
• Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
• Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
• Medal „Weteran Sił Zbrojnych ZSRR”
• Medal „Za umacnianie braterstwa broni”
• Medal jubileuszowy „30 lat Armii Radzieckiej i Floty”
• Medal jubileuszowy „40 lat Sił Zbrojnych ZSRR”
• Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR”
• Medal jubileuszowy „60 lat Sił Zbrojnych ZSRR”
• Medal „Za nienaganną służbę” I klasy
• Medal „Za nienaganną służbę” II klasy
• Nagroda Leninowskiego Komsomołu (1979)
• Nagroda Państwowa Rosyjskiej FSRR (1978)
• Odznaka „Honorowy Funkcjonariusz Bezpieczeństwa” (trzykrotnie)
• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (PRL)
• Order Zasług w Walkach dla Ludu i Ojczyzny I klasy (NRD

Bibliografia

• http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=9930 (ros.)
• http://shieldandsword.mozohin.ru/personnel/cvigun_s_k.htm (ros.)
• http://www.pseudology.org/Eneida/Tsvigun_SK.htm (ros.)
• http://argumenti.ru/history/n38/33579 (ros.)