Sigmoidoskopia
Sigmoidoskopia – jest to badanie endoskopowe ostatnich 60–80 cm jelita grubego, czyli odbytnicy, esicy i części zstępnicy. Może pełnić zarówno funkcję diagnostyczną (stwierdzenie na powierzchni błony śluzowej owrzodzeń, polipów, guzów, deformacji, zmian naczyniowych, miejsc krwawienia), jak i terapeutyczną (zatamowanie przy użyciu lasera czynnego krwawienia). Sigmoidoskopia umożliwia pobranie wycinków do badania histopatologicznego.
Wskazania[edytuj | edytuj kod]
- przedłużająca się biegunka o niejasnej przyczynie
- krew w stolcu
- zmiana rytmu wypróżnień u osoby z dotychczasowym prawidłowym rytmem - stolce ołówkowate
- uczucie niepełnego wypróżnienia
- mimowolne oddawanie stolca
- ból w trakcie defekacji
- nieprawidłowości we wlewie doodbytniczym
- nawrót wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
Przeciwwskazania[edytuj | edytuj kod]
- ostre stany zapalne jelita grubego
- ostre rozdęcie okrężnicy
- zapalenie otrzewnej
- niestabilna choroba wieńcowa
- niewydolność oddechowa
- niewydolność krążenia
- ciąża w II i III trymestrze
- zaburzenia krzepnięcia krwi
Przygotowanie do zabiegu[edytuj | edytuj kod]
Na dzień przed wykonaniem badania po zjedzeniu obiadu pacjent ma zakaz spożywania pokarmów stałych. Dozwolone są tylko płyny. Wieczorem albo rano następnego dnia wykonuje wlewkę doodbytniczą celem opróżnienia jelita. U pacjentów ze sztucznymi zastawkami serca, oraz po przebytym zapaleniu wsierdzia należy wdrożyć profilaktykę antybiotykową.
Badanie[edytuj | edytuj kod]
Pod znieczuleniem miejscowym, przez odbyt pacjenta leżącego na lewym boku do przewodu pokarmowego zostaje wprowadzony giętki aparat. Obraz przesyłany jest do monitora. W celu lepszego uwidocznienia ścian do światła jelita wprowadza się powietrze. Jeśli zachodzi taka potrzeba za pomocą specjalnych szczypczyków można pobrać wycinki do badania histopatologicznego.
Możliwe powikłania[edytuj | edytuj kod]
- krwawienie
- perforacja jelita (rzadko)
