Siloksany

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siloksan cykliczny

Siloksany – związki chemiczne, w strukturze których atomy krzemu połączone są wiązaniami kowalencyjnymi z atomami tlenu, tworząc łańcuch −O−Si−[O−Si]n−O−Si−. Do atomów krzemu przyłączone mogą być atomy wodoru lub grupy węglowodorowe (alkilowe lub arylowe).

Alkilo- i arylosiloksany są związkami krzemoorganicznymi nazywanymi silikonami[1]. Pojedynczy element łańcucha ma postać:

gdzie R oznacza podstawnik, na przykład −H, −CH3, −C2H5.

Słowo siloksany jest zbitką wyrazową utworzoną od silicon (z ang. krzem), oxygen (z ang. tlen) i alkany.

Znalazły zastosowanie w przemyśle kosmetycznym (do produkcji dezodorantów, pomadek, kremów, mydeł), spożywczym (jako konserwanty), do zabezpieczania antyadhezyjnego szyb samochodowych. W przemyśle chemicznym są surowcem do produkcji silikonów, które uzyskuje się z siloksanów na drodze polimeryzacji.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Adam Bielański: Podstawy Chemii Nieorganicznej. T. 2. Warszawa: PWN, 2002, s. 724–727. ISBN 83-01-13817-3.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Carsten Lassen, Charlotte Libak Hansen, Sonja Hagen Mikkelsen, Jakob Maag: Siloxanes – Consumption, Toxicity and Alternatives [1] (ang.)