Silos cukrowniczy w Gostyniu
Silos w Gostyniu – betonowy silos do magazynowania cukru, zlokalizowany na terenie Cukrowni Gostyń w Gostyniu.
Zbudowany przez firmę Pfeifer & Langen w 2013 obiekt jest największym silosem cukrowniczym w Polsce. Wysokość z kopułą wynosi 72,5 metra (kopuła – 15 metrów), a średnica 50 metrów. Stoi na ponad tysiącu betonowych pali o średnicy 400 mm, zakotwionych w gruncie na głębokość od 8 do 12 metrów. Może pomieścić do 80 tysięcy ton cukru. Z uwagi na stosowaną podczas budowy technologię ślizgu, wylewanie masy betonowej trwało 24 godziny na dobę, bez przerw. Każdego dnia przybywało zatem średnio 2,5 metra wysokości muru. Kopułę najpierw wstawiono w elementach do wnętrza silosu, a następnie złożono i stopniowo wypchnięto ku górze. Od wewnątrz silos jest wyłożony blachą kwasoodporną. Próby technologiczne odbyły się we wrześniu 2013[1].
Budowa wzbudziła poważne kontrowersje wśród historyków sztuki, bowiem silos zlokalizowany jest na osi założenia klasztornego Świętej Góry i bezpowrotnie ingeruje w krajobraz kulturowy miasta i okolic. Środowisko naukowe wystosowało w tej sprawie petycję do najwyższych władz państwowych[2][3][4].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Widok ogólny
-
Panorama miasta z widokiem na silos i Klasztor filipinów na Świętej Górze
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ ELKA.
- ↑ Daniel Andruszkiewicz, Silos z daleka zasłania bazylikę na Świętej Górze, w: Głos Wielkopolski, 2.7.2013.
- ↑ Panorama Leszczyńska.
- ↑ Leszno Nasze Miasto.