Xenopus epitropicalis
| Xenopus epitropicalis[1] | |||
| Fischberg, Colombelli & Picard, 1982 | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Xenopus epitropicalis | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Xenopus epitropicalis – gatunek afrykańskiego płaza bezogonowego z rodziny grzbietorodowatych (Pipidae).
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Zwierzę spotykano na następujących terenach[2]:
- Angola – północny wschód państwa
- Demokratyczna Republika Konga – Park Narodowy Garamba na północnym wschodzie kraju i Kinszasa na jego zachodzie
- Gabon
- Gwinea Równikowa
- Kamerun – na południe od rzeki Sanaga; Longyi, Akok, Efulen, Bipindi, Nkoemvone, Ebolowa
- Kongo – Point Noire
W związku z powyższym sądzi się, że gatunek może występować na dużym obszarze od Kamerunu na północnym zachodzie do Angoli na południu i przygranicznych rejonów Demokratycznej Republiki Konga na północnym wschodzie. Oprócz wyżej wymienionych państw gatunek spotyka się też w Republice Środkowoafrykańskiej[2], gdzie został introdukowany[3], natomiast jego obecność w Sudanie jest niepewna[2]. Jako część północnej granicy zasięgu występowania płaza uznano rzekę Sanaga, na północ od której bytuje pokrewny gatunek Silurana tropicalis[2].
Zwierzę wymaga obecności wody. Jego siedlisko to nizinne lasy deszczowe. Zamieszkuje ono niewielkie zbiorniki wodne o średnicy 1-2 metrów i głębokości 1 metra, koniecznie położone pod koronami drzew. Gatunek toleruje pewne zmiany w środowisku[2], ale nie radzi sobie na otwartych przestrzeniach.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Xenopus epitropicalis został opisany w 1982 roku przez Fischberga i współpracowników pod nazwą Xenopus epitropicalis[4]. Analiza filogenetyczna przeprowadzona przez Cannatellę i Trueb w 1988 roku zasugerowała jednak, że gatunki epitropicalis i tropicalis są bliżej spokrewnione z rodzajami Hymenochirus i Pipa niż z pozostałymi przedstawicielami Xenopus, dlatego przenieśli te gatunki do odrębnego rodzaju Silurana[5].
Rozmnażanie i genetyka[edytuj | edytuj kod]
Występuje larwa zwana kijanką, odżywiająca się poprzez filtrację[2].
Jest to gatunek tetraploidalny (2n=40)[4].
Status[edytuj | edytuj kod]
Lokalnie gatunek wydaje się liczny. Jednakże jego całkowita liczebność spada[2]. Do zagrożeń dla tego gatunku zaliczają się wyrąb lasów i rozwój rolnictwa[2]. Płaz zamieszkuje liczne obszary chronione[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Xenopus epitropicalis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j Xenopus epitropicalis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Xenopus epitropicalis. Southern tropical platanna. AmphibiaWeb. [dostęp 2010-07-28]. (ang.).
- ↑ a b Darrel R. Frost: Silurana epitropicalis (Fischberg, Colombelli, and Picard, 1982). [w:] Amphibian Species of the World 5.4, an Online Reference [on-line]. Amerykańskie Muzeum Historii Naturalnej, 2010. [dostęp 2010-07-28]. (ang.).
- ↑ David C. Cannatella, Linda Trueb. Evolution of pipoid frogs: intergeneric relationships of the aquatic frog family Pipidae (Anura). „Zoological Journal of the Linnean Society”. 94 (1), s. 1–38, 1988. DOI: 10.1111/j.1096-3642.1988.tb00880.x. (ang.).