Siodło (Pieniny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siodło
Ilustracja
Państwo

 Polska

Wysokość

955 m n.p.m.

Pasmo

Pieniny, Pieniny Centralne

Sąsiednie szczyty

Trzy Korony, 959 m

Położenie na mapie Pienin
Mapa konturowa Pienin, w centrum znajduje się punkt z opisem „Siodło”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Siodło”
Ziemia49°24′52,1″N 20°24′54,2″E/49,414472 20,415056

Siodło – znajdująca się na wysokości ok. 955 m n.p.m. niewielka płaśń pod północną ścianą Trzech Koron w Pieninach[1]. Na niektórych mapach zaznaczana jest jako przełęcz[2]. W punkcie tym sprzedawane są w sezonie turystycznym bilety wstępu na platformę widokową na Okrąglicę – najwyższy szczyt Trzech Koron (982 m). Bilety, w tym samym dniu, upoważniają również do wstępu na Sokolicę – drugi co do atrakcyjności widokowej szczyt Pienin. Na platformie widokowej mieści się jednak tylko 15 osób i w sezonie, przy dobrej pogodzie tworzą się duże kolejki. Samo podejście na Okrąglicę trwa 15 min i prowadzi sztucznie wykonaną galerią, a następnie metalowymi schodami. Platforma i podejście ubezpieczone jest balustradą[1].

Na skalistej płaśni Siodła miejsca jest niewiele i jest ono całkowicie zacienione. Pod dużymi drzewami znajduje się niewielka budka pracownika Pienińskiego Parku Narodowego sprzedającego bilety i estetycznie wykonane tablice dydaktyczne. 7 lipca 2002 r. w jedno z drzew uderzył piorun. Jak zwykle w lipcu czekała tu na wejście na szczyt grupka kilkudziesięciu turystów. Pięciu z nich zostało porażonych. Zabrał ich śmigłowiec TOPR wezwany przez pracownika; wszyscy wyszli z wypadku szczęśliwie[3].

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

szlak turystyczny niebieski – ze Szczawnicy przez przeprawę promową Nowy Przewóz, Sokolicę, Czertezik, Czerteż, Bajków Groń, Zamkową Górę, Ostry Wierch i Siodło na Trzy Korony. Przejście zajmuje ok. 4 h. Powrót możliwy krótszą trasą przez przełęcz Szopkę.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, ISBN 83-915859-4-8.
  2. Pieniński Park Narodowy. Pieniny polskie i słowackie. Mapa 1:20000, Kraków: Wyd. Kartograficzne Polkart, lipiec 2006, ISBN 83-87873-07-1.
  3. Kazimierz Zarzyckj, Roman Marcinek, Sławomir Wróbel, Pieniński Park Narodowy, Warszawa: Multico Oficyna Wyd., 2003, ISBN 83-7073-288-7.