Siodłowa Turnia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Siodłowa Turniaturnia wznosząca się w górnej części Doliny Małej Łąki w Tatrach Zachodnich, na południe od Małego Giewontu. Oddzielona jest od niego przełęczą Siodło. Tworzy krótką, wąską grań, w której wyróżnia się szczyt, wznoszący się na wysokość 1647 m n.p.m.[1] Opada on stromym urwiskiem o wysokości ok. 150 m do Głazistego Żlebu. Siodłowa Turnia wraz z Małym Giewontem i Wielką Turnią tworzy panoramę szczytów wznoszących się nad Wielką Polaną w Dolinie Małej Łąki[2].

Dawniej zwana była Turnią Siadłą lub Turnią Spiczastą[3]. Zbudowana jest z białych wapieni serii wierchowej, pochodzących z okresu dolnej kredy[4]. W jej północnych zboczach znajduje się kilka jaskiń. Najbardziej znane to Nyża w Siodłowej Turni oraz Jaskinia Śpiących Rycerzy Wyżnia i Jaskinia Śpiących Rycerzy, znajdujące się w Żlebie Śpiących Rycerzy[5][6]. Nazwy jaskiń związane są z legendą o rycerzach śpiących pod Tatrami, którzy mają zbudzić się, gdy Polska będzie ich potrzebować.

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

szlak turystyczny czerwony – czerwony z Doliny Strążyskiej przez Przełęcz w Grzybowcu, Grzybowiec i przełęcz Siodło do Wyżniej Kondrackiej Przełęczy. Czas przejścia z Polany Strążyskiej na przełęcz: 2:20 h, ↓ 1:45 h
szlak turystyczny żółty – żółty z Doliny Małej Łąki na Kondracką Przełęcz i Kopę Kondracką. Czas przejścia od wylotu Doliny Małej Łąki na przełęcz: 2:45 h, ↓ 2:05 h

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1: 25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, październik 2009, ISBN 83-87873-36-5.
  2. Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.
  3. Mariusz Zaruski. Przyczynki do nazewnictwa tatrzańskiego. Górska Gazeta internetowa. [dostęp 2008-07-01].
  4. Władysław Szafer, Tatrzański Park Narodowy, Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
  5. Jaskinie Tatr. Dolina Małej Łąki (zestawienie) [online] [dostęp 2008-07-01] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-27].
  6. Jaskinie, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-06-26].