Skalmierzyce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skalmierzyce
wieś
Ilustracja
Diecezjalne Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny Skalmierzyckiej
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

ostrowski

Gmina

Nowe Skalmierzyce

Liczba ludności (2021)

2212[2]

Strefa numeracyjna

62

Kod pocztowy

63-460[3]

Tablice rejestracyjne

POS

SIMC

0204748

Położenie na mapie gminy Nowe Skalmierzyce
Mapa konturowa gminy Nowe Skalmierzyce, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Skalmierzyce”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Skalmierzyce”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Skalmierzyce”
Położenie na mapie powiatu ostrowskiego
Mapa konturowa powiatu ostrowskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Skalmierzyce”
Ziemia51°42′09″N 17°58′39″E/51,702500 17,977500[1]

Skalmierzyce (pot. Stare Skalmierzyce, niem. (Alt) Skalmierschütz) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Nowe Skalmierzyce, nad strugą Ciemna, na Wysoczyźnie Kaliskiej, w Kaliskiem, w aglomeracji kalisko-ostrowskiej, graniczy z miastem Nowe Skalmierzyce, ok. 13 km na wschód od Ostrowa Wielkopolskiego.

Siedziba władz Gminy i Miasta Nowe Skalmierzyce. Od 1 stycznia 2010 do 31 grudnia 2022 jedyna wieś w Polsce, na terenie której mieściła się siedziba gminy miejsko-wiejskiej, na obszarze której znajdowało się miasto (Nowe Skalmierzyce).

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Skalmierzyce usytuowane są w centralnej części gminy Nowe Skalmierzyce. Przez wieś przebiega DK25 na odcinku KaliszOstrów Wielkopolski oraz linia kolejowa nr 14. Około 1,5 km od stacji Nowe Skalmierzyce, ok. 3 km od przystanku kolejowego Ociąż.

Granica administracyjna wsi Skalmierzyce z miastem Nowe Skalmierzyce przebiega wzdłuż ulicy Boczkowskiej i Podkockiej.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec XVI w. leżały w powiecie kaliskim województwa kaliskiego[4]. Miejscowość przynależała administracyjnie przed rokiem 1887 do powiatu odolanowskiego. W latach 1954-1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Skalmierzyce, od 1973 gminy Nowe Skalmierzyce. W latach 1975–1998 do województwa kaliskiego, a w latach 1887–1975 i od 1999 do powiatu ostrowskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Znane od 1343 jako wieś kościelna kapituły gnieźnieńskiej, wymieniane jako Scarbimirzyce, Skarmyerzyce, Skarbimierzyce i in[5][6]. W przywileju z 1357 król Kazimierz III Wielki potwierdził własność kapituły proboszczów katedralnych[5].

Pod koniec XVI w. liczyły około 10 gospodarstw, w tym rzemieślnika oraz karczmę[6]. W 1618 były w posiadaniu Stanisława Łubieńskiego, późniejszego biskupa płockiego[5].

W latach 1510–1723 dochodziło kilkakrotnie do sporów o rozgraniczanie wsi Skalmierzyce z osadą Oswaldowo pod Ociążem[5].

W XIX w. na terenie wsi założono osadę z komorą celną przy granicy Królestwa Polskiego, która w 1908 została wyodrębniona przez ówczesne władze pruskie jako nowa miejscowość – Skalmierzyce Nowe[7]. Komora celna w Skalmierzycach odgrywała istotną rolę w handlu na terenie powiatu odolanowskiego[8]. Pod koniec wieku miejscowość zajmowała obszar 718 ha i liczyła 955 mieszkańców[5].

Na początku XX w. w Skalmierzycach funkcjonował targ, dla kupców i nabywców z okolicznych wsi[8].

Sanktuarium w Skalmierzycach[edytuj | edytuj kod]

Kościół[edytuj | edytuj kod]

Budynek kościoła z widokiem na kaplicę

Początki kultu maryjnego w Skalmierzycach sięgają XV w[9]. Pierwszy drewniany kościół parafii pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej istniał już przed 1343[9]. Około 1600 Piotr Tylicki wybudował, w miejsce starego, nowy drewniany kościół, konsekrowany w 1643 przez biskupa sufragana Jana Madalińskiego[5].

W 1791 kościół drewniany zastąpiono murowanym oraz dobudowano kaplicę pw. św. Józefa[5].

Krzyż na wieży kościoła w Skalmierzycach

W kościele w Skalmierzycach zachowały się trzy prace dłuta ludowego rzeźbiarza Józefa Wawrzyńczaka: rzeźba św. Katarzyny (1886), rzeźba św. Antoniego oraz antypendium ołtarza Ostatnia Wieczerza, według malowidła Leonarda da Vinci[8][10].

Przy kościele w 1909 powstał budynek Domu Katolickiego, przed którym rośnie dąb posadzony w pierwszą rocznicę odzyskania niepodległości (11 listopada 1919)[11].

Obraz[edytuj | edytuj kod]

Murowana kaplica Matki Boskiej powstała w 1621 w stylu późnorenesansowym – zbudowana na rzucie kwadratu, nakryta kopułą z dekoracją stiukową[8]. Wewnątrz kaplicy umieszczono pochodzący z ok. XV/XVI w. obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem Jezus (Matka Boska Skalmierzycka), otoczony licznymi darami wotywnymi pielgrzymów za udzielone cuda i łaski[8][9].

Jednym z najcenniejszych darów jest srebrny ryngraf z 1634, podarowany przez króla Władysława IV Wazę w podziękowaniu za zwycięstwo nad Turkami osmańskimi[9].

4 września 1966 prymas Polski Stefan Wyszyński, dokonał koronacji obrazu[8].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa wielkopolskiego[12]:

  • Zabytek kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej z 1791–1792, przebudowany w 1873 i na początku XX w.
    • kaplica Matki Boskiej Skalmierzyckiej z 1621 roku, późnorenesansowa
    • kaplica św. Józefa z 1791 roku, nakryta sklepieniem krzyżowym
    • cmentarz kościelny
    • fragment murowanego ogrodzenia z kapliczką, bramą główną z końca XVIII w.

Pozostałe:

  • park przykościelny[13]

Edukacja[edytuj | edytuj kod]

  • Szkoła Podstawowa im. Adama Mickiewicza

Ludzie związani ze Skalmierzycami[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 123087
  2. Wieś Skalmierzyce w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-12-10] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1169 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część II. Komentarz. Indeksy, Warszawa 2017, s. 246.
  5. a b c d e f g Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom X, dir.icm.edu.pl, 1889 [dostęp 2017-07-14].
  6. a b Folder Gminy i Miasta Nowe Skalmierzyce - 55-lecie nadania praw miejskich [online], noweskalmierzyce.pl, 2017 [dostęp 2017-07-14] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-30].
  7. Kolejne miejskie kamienice z nowymi elewacjami [online], noweskalmierzyce.pl [dostęp 2017-07-14] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-07].
  8. a b c d e f Ostrów Wielkopolski – dzieje miasta i regionu, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1990, ISBN 83-210-0851-8.
  9. a b c d Kościół pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Skalmierzycach [online], www.noweskalmierzyce.pl [dostęp 2017-07-14] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-07].
  10. Skalmierzyce [online], Galeria Wielkopolska [dostęp 2020-01-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-05].
  11. Dom Katolicki w Skalmierzycach [online], www.noweskalmierzyce.pl [dostęp 2017-07-14] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-14].
  12. Rejestr zabytków, Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Poznaniu [online], poznan.wuoz.gov.pl [dostęp 2017-07-14] (pol.).
  13. Parki krajobrazowe - Gmina i Miasto Nowe Skalmierzyce [online], noweskalmierzyce.pl [dostęp 2017-10-08].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]