Skrzypce barokowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skrzypce barokowe

Skrzypce barokowe – rodzaj skrzypiec, budowanych od II poł. XVIII wieku do czasów współczesnych[1].

Skrzypce barokowe posiadają struny jelitowe (w odróżnieniu od metalowych stosowanych współcześnie[2]), co jednocześnie wymusza wyższy mostek oraz silniejszy nacisk na struny[1]. Ma też wpływ na konstrukcję szyjki, która jest wprowadzona prosto (a nie pod kątem) w pudło rezonansowe oraz grubsza, gdyż podstrunnica jest tu nieco krótsza i oparta na klinie[2].

W skrzypcach barokowych istotnym elementem są zdobienia. Dotyczy to zarówno podstrunnicy, która często jest intarsjowana, jak również strunociągu i kołków z rzeźbieniami.[potrzebny przypis]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b The Baroque violin – more than catgut strings. corilon.com. [dostęp 2013-09-27]. (ang.).
  2. a b Agata Sapiecha: Muzyka dawna i skrzypce. zabytki.pl. [dostęp 2013-09-27].