Slavoljub Marjanović

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 18:06, 19 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
{{{imię i nazwisko}}}
ilustracja

Slavoljub Marjanović, serb. Славољуб Марјановић (ur. 6 stycznia 1955 w Lalinacu) – serbski szachista i trener szachowy (FIDE Senior Trainer od 2004), arcymistrz od 1978 roku.

Kariera szachowa

Pierwszy międzynarodowy sukces odniósł w 1971 r., zajmując II m. (za Michaelem Steanem) w turnieju juniorów w Schilde. Trzykrotnie reprezentował Jugosławię w rozegranych w Groningen mistrzostwach Europy juniorów do lat 20 (1971/72 - V m., 1972/73 - VII m. i 1973/74 - XII m.) oraz dwukrotnie - w mistrzostwach świata juniorów w tej samej kategorii wiekowej (Teesside 1973 - IV m.[1] i Manila 1974 - III m. i brązowy medal[2]). W latach 80. XX wieku należał do czołówki szachistów jugosłowiańskich, w 1980 i 1984 r. wystąpił na szachowych olimpiadach, za pierwszym razem zdobywając wraz z drużyną brązowy medal. W 1980 r. był również reprezentantem swojego kraju na drużynowych mistrzostwach Europy[3]. W 1985 r. zdobył w Nowym Sadzie tytuł indywidualnego mistrza Jugosławii[4], natomiast w 1987 r. wziął udział w turnieju międzystrefowym (eliminacji mistrzostw świata) w Suboticy, zajmując VII m.[5].

Wielokrotnie startował w turniejach międzynarodowych, sukcesy odnosząc m.in. w:

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 lipca 1985 r., z wynikiem 2540 punktów dzielił wówczas 44-45. miejsce na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 4. miejsce wśród jugosłowiańskich szachistów[6].

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne