Sobór Zmartwychwstania Pańskiego w Buenos Aires

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sobór Zmartwychwstania Pańskiego
Catedral de la Resurrección
sobór katedralny
Ilustracja
Państwo

 Argentyna

Miasto autonomiczne

 Buenos Aires

Miejscowość

Buenos Aires

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji

Parafia

Zmartwychwstania Pańskiego w Buenos Aires

Wezwanie

Zmartwychwstania Pańskiego

Wspomnienie liturgiczne

Pascha

Położenie na mapie Buenos Aires
Mapa konturowa Buenos Aires, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Sobór Zmartwychwstania Pańskiego”
Położenie na mapie Argentyny
Mapa konturowa Argentyny, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Sobór Zmartwychwstania Pańskiego”
Ziemia34°33′20,40″S 58°28′38,41″W/-34,555667 -58,477336

Sobór Zmartwychwstania Pańskiegoprawosławny sobór w Buenos Aires, pełniący funkcje katedry eparchii południowoamerykańskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Świątynia została wzniesiona po II wojnie światowej przez rosyjskich emigrantów, którzy znaleźli się w Argentynie. W 1948 została powołana eparchia południowoamerykańska Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji, której pierwszym ordynariuszem został biskup Pantelejmon (Rudyk). W pierwszych latach funkcjonowania rolę soboru pełniło wynajęte pomieszczenie. Działania na rzecz wzniesienia wolno stojącej cerkwi podjął następca biskupa Pantelejmona, biskup Joazaf (Skorodumow). Nie przyniosły one jednak rezultatów, gdyż sytuacja materialna rosyjskich wiernych Kościoła była zbyt trudna, by mogli oni zebrać środki na budowę soboru. Starania biskupa Joazafa kontynuował po jego śmierci biskup Atanazy (Martos). Projekt obiektu został wybrany drogą konkursu spośród prac nadesłanych przez rosyjskich architektów na emigracji w Ameryce Południowej. Komisja konkursowa, na czele z ordynariuszem eparchii, wybrała dwa plany, które skompilowano w jeden. Prace przy budowie cerkwi, w których osobisty udział wziął biskup, zakończono w 1958. W 1960 czynna już świątynia została konsekrowana.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Sobór jest budynkiem wkomponowanym w zabudowę ulicy Nunez, przy której się znajduje. Jest wzniesiony z białego kamienia, zaś jego sakralny charakter podkreślają trzy cebulaste, niebieskie kopuły zwieńczone złotymi krzyżami. We wnętrzu znajduje się dwurzędowy ikonostas oraz zespół innych ikon w ozdobnych drewnianych obramowaniach.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]