Sobór Zmartwychwstania Pańskiego w Petersburgu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sobór Zmartwychwstania Pańskiego
Собор Воскресения Христова на Крови в Санкт-Петербурге
(Храм Спаса-на-Крови)
7810507000
sobór
Ilustracja
Sobór Zmartwychwstania Pańskiego w Sankt Petersburgu
Państwo

 Rosja

Miasto wydzielone

 Petersburg

Miejscowość

Petersburg

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

petersburska

Wezwanie

Zmartwychwstania Pańskiego

Wspomnienie liturgiczne

Pascha

Położenie na mapie Petersburga
Mapa konturowa Petersburga, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Sobór Zmartwychwstania Pańskiego”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Sobór Zmartwychwstania Pańskiego”
Ziemia59°56′24,2″N 30°19′44,3″E/59,940056 30,328972
Strona internetowa
Wnętrze soboru Zmartwychwstania Pańskiego
Mozaika z soboru Zmartwychwstania Pańskiego

Sobór Zmartwychwstania Pańskiego, Cerkiew na Krwi (ros. храм Воскресения Христова, Храм Спаса на Крови) – sobór wzniesiony w Sankt Petersburgu nad Kanałem Gribojedowa.

Budowla została wzniesiona na miejscu, gdzie w 1881 został śmiertelnie ranny w wyniku zamachu car Aleksander II i stąd właśnie pochodzi popularna nazwa cerkwi – na Krwi. Prace rozpoczął w 1883 Aleksander III dla upamiętnienia swojego ojca i trwały one do 1907. Sobór wzniesiono według projektu Alfreda Parlanda i Ignatija Małyszewa. W 1930 świątynia została zamknięta i planowano ją zburzyć, 26 lat później uzyskała status zabytku. Ponownie otwarto ją w 1997 po niemal 30-letnich pracach konserwatorskich. Dziś jest jedną z głównych atrakcji turystycznych Petersburga.

Ogólna powierzchnia świątyni wynosi 1642 m², wysokość – 81 m. Sobór wybudowano w tradycyjnym rosyjskim stylu, panującym w budownictwie sakralnym w XVI i XVII wieku i jest bogato dekorowany. Z zewnątrz widoczne są płytki ceramiczne, mozaiki, szkliwione cegły, marmur, granit oraz różnorodne detale architektoniczne (np. kokoszniki). Cebulaste kopuły są złocone i emaliowane.

Wnętrze niemal całkowicie pokryte jest dekoracją mozaikową, którą zaprojektowali: Wiktor Wasniecow, Michaił Niestierow i Michaił Wrubiel. Mozaiki przedstawiają sceny z Nowego Testamentu, wizerunki świętych oraz 144 herby regionów, prowincji i miast z czasów panowania cara Aleksandra III[1]. Ich ogólna powierzchnia, obejmująca mozaiki zdobiące sobór z zewnątrz i wewnątrz, wynosi 6560 m². Posadzki oraz ikonostas są także dekorowane 20 rodzajami kamieni, m.in. marmurem i porfirem.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tom Masters, Simon Richmond: Lonely Planet St Petersburg. Wyd. 6. Londyn: Lonely Planet, 2012, s. 49. ISBN 978-1741793277.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Hardt E., Petersburg – impresje i raport z carskiej stolicy [w:] „Renowacje i zabytki” nr 1 (13) 2005, ISSN 1643-2029.
  • Eliza Małek, Elżbieta Stefanowicz-Maciaszek, Petersburg. Miasto białych nocy, Kraków: Wydawnictwo Bezdroża, 2006, ISBN 83-60506-40-X, ISBN 978-83-60506-40-0, OCLC 749876363.
  • Sankt-Petersburg. Historia i architektura, Sankt-Petersburg 2005, ISBN 5-9663-0007-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]