Sobór Zmartwychwstania Pańskiego w Twerze
 6900042029[1] z dnia 30.08.1960
| |||||||||||||||||||
| sobór katedralny | |||||||||||||||||||
 Widok ogólny | |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||
| Parafia |
Zmartwychwstania Pańskiego w Twerze | ||||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne | |||||||||||||||||||
| Przedmioty szczególnego kultu | |||||||||||||||||||
| Relikwie | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Tweru  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Rosji  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie obwodu twerskiego  | |||||||||||||||||||
 56°51′05,7″N 35°52′22,0″E/56,851583 35,872778
| |||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||
Sobór Zmartwychwstania Pańskiego – prawosławny sobór w Twerze, katedra eparchii twerskiej. Wzniesiona w 1914.
Sobór powstał w 1914 z przeznaczeniem dla robotników manufaktury Morozowa, żyjących na osobnym osiedlu. Był połączony z kompleksem zabudowań żeńskiego monasteru Narodzenia Pańskiego. Budynek był jedną z cerkwi wzniesionych w całym Imperium Rosyjskim dla upamiętnienia trzystu lat panowania rodu Romanowów. Tysiąc rubli na jego budowę przekazał car Mikołaj II. Gotową świątynię poświęcił arcybiskup twerski i kaszyński Serafim (Cziczagow). W czasie ceremonii obecna była inna inicjatorka budowy świątyni – wielka księżna Elżbieta Fiodorowna Romanowa, będąca przełożoną żeńskiego monasteru Świętych Marty i Marii w Moskwie. Cerkiew była czynna zaledwie przez kilka lat. Po rewolucji październikowej władze bolszewickie zamknęły ją razem z sąsiednim monasterem Narodzenia Pańskiego i przeznaczyły na cele świeckie. Obiekt zwrócono eparchii dopiero w 1988. Cztery lata później biskup twerski i kaszyński Wiktor (Olejnik) dokonał jego ponownego poświęcenia. Budynek został gruntownie wyremontowany.
Od 2000 szczególnym obiektem kultu w soborze są relikwie św. Sergiusza (Sriebrianskiego), hieromnicha służącego jako kapelan mniszek z monasteru Świętych Marty i Marii, nowomęczennika. Obok świątyni została wzniesiona kaplica pod wezwaniem Świętych Cierpiętników Cara Mikołaja II i Jego Rodziny.
Sobór reprezentuje styl neoruski, naśladuje średniowieczną architekturę sakralną ziemi pskowskiej.