Sobiekursk
52°01′22″N 21°17′18″E/52,022778 21,288333| wieś | |
.JPG) kaplica MB Częstochowskiej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
22 |
| Kod pocztowy |
05-480[4] |
| Tablice rejestracyjne |
WOT |
| SIMC |
0003642[5] |
Położenie na mapie gminy Karczew  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu otwockiego  | |
| 52°01′22″N 21°17′18″E/52,022778 21,288333[1]
| |
Sobiekursk – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, w gminie Karczew[5][6].
Wieś szlachecka Sobiekursko położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie czerskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.
W Sobiekursku znajduje się kaplica MB Częstochowskiej – filia parafii św. Jana Chrzciciela w Warszawicach, szkoła podstawowa, plac zabaw, orlik i ośrodek zdrowia.
Sobiekursk powstał jeszcze w średniowieczu. Jego pierwszymi właścicielami byli członkowie szlacheckiego rodu Sobiekurskich. Jednymi z pierwszych znanych Sobiekurskich byli Jan i Sandko, zapewne bracia, pierwszy był podkomorzym warszawskim i marszałkiem książęcym, drugi chorążym czerskim. Później, w połowie XVI wieku wzmiankowany jest właściciel Sobiekurska – Wawrzyniec, który ożenił się z Elżbietą z Duckich. Jego sukcesorami byli zapewne Piotr i Jan. W późniejszych czasach wieś przeszła w ręce Bielawskich, a w XVII – Bielińskich. Po upadku Bielińskich, w latach 20. XIX wieku Sobiekursk stał się własnością Hipolita Wilsona, następnie Jana Stalkowskiego (1800–1853), po nim jego zięć, Maksymilian Zawadzki. W tamtym czasie dobra sobiekurskie obejmowały także Piotrowice, Łukówiec, Tabor i Podbiel. W 1885 roku we wsi żyło 13 gospodarzy na 25 morgach ziemi, folwark obejmował natomiast 765 mórg pól i ogrodów, 162 morgi łąk, 120 mórg pastwisk i 113 mórg lasów.
Po śmierci Maksymiliana Zawadzkiego majątek przeszedł w ręce jego syna Józefa, który zmarł w latach 20. XX wieku. Dobra sobiekurskie odziedziczyły dzieci Józefa, najpierw Roman, następnie Jerzy. Trzeci z braci, Aleksander stał się dzierżawcą majątku Glinki, siostrze Annie przypadły natomiast Stawiszcze.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 125909
- ↑ Wieś Sobiekursk w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2019-11-05] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-11-05].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1166 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 5: Mazowsze, Warszawa 1895, s. 217, Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapa, plany, Warszawa 1973, k. 4.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- „Karczew. Dzieje miasta i okolic”, praca zbiorowa pod redakcją Leszka Podhorodeckiego, s. 260, Karczew 1998, wydano nakładem Rady Miejskiej w Karczewie, ISBN 83-909195-0-8.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Sobiekursk, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 942.
- Sobiekursk na stronie gminy Karczew
- Siedziba gminy: Karczew
| Miasto | |
|---|---|
| Części miasta | |
| Wsie | |
| Części wsi | |
| Pozostałe miejscowości |
