Sokrates Chrestos

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sokrates Chrestos lub Nikomedes V (gr. Σωκρατης Χρηστος, Sōkratēs Khrēstos; Νικομήδης, Nikomḗdēs) (zm. 89 p.n.e.) – król Bitynii w latach 91-90 p.n.e. Syn Nikomedesa III Euergetesa, króla Bitynii. Walczył ze starszym bratem Nikomedesem IV Filopatorem o władzę. W 91 r. zdobył tron dzięki Mitrydatesowi VI Eupatorowi Dionizososowi, królowi Pontu, który wysłał go z wojskiem na Bitynię. Prawdopodobnie panował pod imieniem Nikomedes V. Rzymianie jednak po roku ponownie wprowadzili Nikomedesa IV na tron bityński, usuwając Sokratesa. Mitrydates VI, chcąc przypodobać się Rzymianom, zgładził Chrestosa, przeciw któremu senat rzymski nakazał wyprawę wojenną.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Appian z Aleksandrii, Historia rzymska (ks. XII. Wojny z Mitrydatesem, rozdz. 10, 13 i 57), t. II, przekł., oprac. i wstęp L. Piotrowicz, Ossolineum & De Agostini, Warszawa 2004, ISBN 83-04-04710-1.
  • Marek Junianus Justynus, Zarys dziejów powszechnych starożytności na podstawie Pompejusza Trogusa (z dodaniem prologów), ks. XXXVIII rozdz. 5, przekł., wstęp i kom. I. Lewandowski, Pax, Warszawa 1988, ISBN 83-211-0871-7.